بزرگ علوی رنج رو لازمه‌ی لذت و زندگی میدونه.. اونجا که میگه: «کسی که از سرما نلرزیده، کسی که شب تا سحر بی‌خواب نمانده، چگونه ممکن است از سیری، از گرما، از پرتو افتاب صبح لذت ببرد.» @acousticpiano