استقلال آمریکا در تامین انرژی
نشریه فوربز به قلم رابرت رپیر - موضوع استقلال آمریکا در مورد انرژی، اغلب بحث هایی برانگیخته است و بسیاری بر این باورند که این کشور در دوران ریاست جمهوری ترامپ به این استقلال در خصوص تامین انرژی دست یافت و در دوران ریاست جمهوری بایدن آن را از دست داد.
من قبلاً با استفاده از دادههای اداره اطلاعات انرژی به این باورها پرداخته ام. با این حال، داده های اخیر، تصویر واضح تری از وضعیت در سال 2022 ارائه می دهد. قبل از پرداختن به موضوع استقلال در زمینه انرژی، مهم است که یک تعریف مشترک ارائه کنیم. دو راه برای تفکر در مورد استقلال انرژی وجود دارد. یک تعریف این است که ما بیشتر از مصرف انرژی، تولید داشته باشیم.
بر اساس این تعریف، حتی اگر مقداری انرژی وارد کنیم، این واقعیت که ما بیش از اندازه کافی برای رفع نیازهای خود تولید می کنیم، به این معنی است که آمریکا در خصوص انرژی، مستقل است. اگر بیش از نیاز خود تولید کنیم، چرا باید انرژی وارد کنیم؟
چند علت وجود دارد. یک علت این است که نوع انرژی که ما وارد می کنیم (به عنوان مثال
#نفت خام)، برای سامانه های انرژی ما مناسب تر از انرژی است که خودمان تولید می کنیم. به عنوان مثال، پالایشگاه های آمریکا برای فرآوری
نفت خام سنگین و ترش مناسب هستند. اما
نفت تولید شده از
نفت شیل، سبک تر و شیرین تر است. بنابراین، تولیدکنندگان
نفت در آمریکا می توانند این
نفت را صادر کنند، در حالی که پالایشگاه ها می توانند
نفت خام سنگین و ترش مورد علاقه خود را وارد کنند.
علت دوم این است که ما ممکن است
نفت خام را برای فرآوری و صادرات محصولات نهایی وارد کنیم. در این وضعیت، ما
نفت وارد نمیکنیم چون به آن نیاز داریم، بلکه
نفت وارد می کنیم چون این کار از نظر مالی سودآور است. این تعریف از استقلال انرژی - تولید بیشتر از مصرف ما - تعریفی است که من در اینجا استفاده می کنم.
اما تعریف دیگری از استقلال انرژی این است که ما اصلاً انرژی وارد نکنیم. من این تعریف را چندان مفید نمی دانم زیرا ما واردات
نفت خام را قبل از سال 1950 شروع کردیم و از آن زمان هر سال آن را وارد می کنیم. طبق این تعریف، آمریکا حداقل در 75 سال گذشته در خصوص انرژی مستقل نبوده است.
بنابراین، وقتی کسی میگوید «رئیس جمهور ترامپ ما را در خصوص انرژی مستقل کرد»، قطعاً در مورد این تعریف صحبت نمیکند. آمریکا در دوره ریاست جمهوری ترامپ، به طور متوسط 9.3 میلیون بشکه در روز
نفت خام و محصولات نهایی وارد می کرد.
با این حال، اگر اولین تعریف را در نظر بگیریم، آمریکا در سال 2019 برای اولین بار حداقل از دهه 1940، انرژی بیشتری نسبت به مصرف ما تولید کرد. میزان مصرف
نفت از سال 2005 رو به افزایش بود، زمانی که واردات خالص انرژی آمریکا به بالاترین حد خود رسید.
اما افزایش منابع شیل، مقادیر زیادی
نفت و گاز داخلی را آزاد کرد و واردات خالص آمریکا تا سال 2012 ، به نصف سطح سال 2005 کاهش یافت. در زمان روی کار آمدن ترامپ در سال 2017، واردات خالص انرژی آمریکا ، 75 درصد نسبت به سطح سال 2005 کاهش یافته بود. واردات خالص انرژی در سال 2019 منفی شد، به این معنی که آمریکا از لحاظ انرژی مستقل شده بود.
بنابراین، اگرچه از نظر فنی درست است که بگوییم آمریکا در زمانی که رئیس جمهور ترامپ بر سر کار بود، در خصوص انرژی مستقل شده بود، دلیل آن رونق، منابع شیل بود که به طور جدی در سال 2005 آغاز شده بود. صادرات خالص آمریکا از 0.61 کوادریلیون واحد حرارتی بریتانیا در سال 2019، به 3.48 کوادریلیون واحد حرارتی بریتانیا در سال 2020 افزایش یافت. در سال 2021، اولین سال ریاست جمهوری بایدن، صادرات خالص کمی بیشتر شد و به 3.62 کوادریلیون واحد حرارتی بریتانیا افزایش یافت.
آژانس بینالمللی انرژی ماه گذشته، دادههایی منتشر کرد که اعداد تولید و مصرف انرژی را برای تمام سال 2022 نشان میداد. صادرات خالص انرژی آمریکا در سال 2022 به 5.94 کوادریلیون واحد حرارتی بریتانیا افزایش یافت که بالاترین رقم ثبت شده است. مجموع تولید انرژی آمریکا نیز بالاترین رکورد ثبت شده بود.
به طور کلی، آمریکا سال 2022، 2.5 درصد بیشتر از انرژی مصرفی تولید کرد. در مقایسه باید گفت آمریکا در سال 2005، 44 درصد بیشتر از آنچه ما تولید کردیم، انرژی مصرف کرد.
در پایان باید گفت سال 2022 بالاترین سطح استقلال آمریکا در خصوص انرژی نسبت به قبل از سال 1950 بود. این نقطه عطف، از طریق ترکیبی از عوامل از جمله تولید
نفت شیل بدست آمد.
تولید
نفت شیل موجب کاهش مستمر واردات انرژی شد. کاهش واردات
نفت را نباید صرفاً به دوره ریاست جمهوری مشخصی نسبت داد.
@abolfathusastudy