✳️ به عنوان ابزاری هشیار کننده، مباحثه اغلب برای هر دو طرف واقعاً مفید است، زیرا افکار آدمی را تصحیح میکند و او را از دیدگاههای جدید آگاه میسازد.
ولی هر دو طرف بحث باید از لحاظ علم و معرفت و توانایی ذهنی نسبتاً با یکدیگر برابر باشند. اگر یکی از آنها فاقد علم و معرفت باشد، حرف دیگری را نخواهد فهمید، زیرا با هماورد خود در یک سطح نیست. اگر توانایی ذهنی بی بهره باشد، عصبانی خواهد شد، و به ترفندهای فریبکارانه توسل خواهد جست، و سرانجام بی ادبی خواهد کرد.
بنابراین تنها قاعده مطمئن این است که نه با هر کس، بلکه فقط با کسانی بحث کنید که آنها را میشناسید و میدانید آنقدر عقل و هوش و عزت نفس دارند که حرفهای بیمعنی نمیزنند؛ کسانی که به دلیل توسل میجویند نه به مرجع کاذب، و به دلیل گوش میدهند و گردن مینهند؛ و سرانجام، حقیقت را گرامی میدارند، دلیل را حتی اگر از جانب خصم باشد مشتاقانه میپذیرند، و آنقدر منصف هستند که، اگر حق با خصم باشد، در اشتباه
بودن خود را قبول میکنند.
پس، نتیجه میگیریم که بندرت در هر صد نفر یک نفر ارزش آن را دارد که با او بحث کنی. بگذار دیگران هر چه دوست دارند بگویند، زیرا هر کسی آزاد است که احمق باشد. ولتر را به یاد داشته باش: صلح و آرامش از حقیقت بهتر است. همچنین ضربالمثل عربی را به خاطر بسپار که میوه درخت سکوت، صلح و آرامش است.
#آرتور_شوپنهاور#هنر_همیشه_برحق_بودن#عرفان_ثابتی(چاپ نهم، تهران: نشر ققنوس، ۱۳۹۴)
صفحه ۱۲۰.
@Ab_o_Atash