✳ نهایت حرفی که
#اصغر_فرهادی در جستوجوی رسیدن به قالبی سینمایی برای بیان آن است، همین است. مسیری که از ادبیات رسوایی شروع میشود و به سمت سادیسم میرود. سادیسمی که آزار رساندن روانی و جسمی به مخاطب را دوست دارد، زیرا رهایی او از قدرت بیرونی و درونی را در آزار دیدن او میبیند. قرار نیست مخاطبان به هنگام دیدن فیلم
#فروشنده در سالن سینما لذت ببرند، بلکه هدف آزار روانی آنهاست.
هدف، بازیکردن با ممیزیهای داخلی مخاطب و فراخوان او به مقابله با قدرت است.
#سجاد_مهرگان#نقد_سینماشماره ۷۳
، پاییز ۹۵
ص ۳۱.
@Ab_o_Atash