✳️ مباحثه رشد میدهد؛ مجادله تخریب میکند
یک مباحثه داریم و یک مجادله. مباحثه معنایش این است: من فکر کردم چیزهایی که به ذهنم و به فکرم رسیده و به نظرم میآید، افکار خوبی است. افکار خودم را به شما عرضه میکنم، ببینم آیا شما فکر بهتری دارید یا نه؟ یعنی فکرخودم را عیار میزنم، کاوش میکنم تا ببینم آیا غیر از آنچه که من فهمیدم، چیزهای بهتری هم برای فهمیدن پیدا میشود یا نه. من در حال کاوش هستم، شما هم در حال کاوش هستید. شما هم وقتی حرف مرا خوب با دقت گوش میکنید، بعد تأمل میکنید و روی آن فکر میکنید. اگر دیدید حرف خوبی بود، میگویید حرف خوبی بود، خدا به شما اجر بدهد که یک چیز خوب و یک حرف خوب به من یاد دادید. اگر دیدید حرف من نقطه ضعفی دارد، در صدد برمیآیید ضعفش را بیان کنید. پس شما هم در حال کندوکاو و کاوش هستید. این سازنده و مثبت است.
گفتوگوهای ما هم باید اینگونه باشد وگرنه اگر چند نفر پشت یک میز نشستیم و بنده شروع کردم هفتهشت دقیقه حرفهای خودم را بزنم، آن آقا هم شروع کرد حرفهای خودش را بزند و منبر خودش را برود، آخر کار هم برخاستیم و رفتیم، این چه مباحثهای است؟ یا اگر در دور دوم نوبت رسید به من و شروع کردم به جدال و ستیز و کوباندن حرفهای او، این میشود «کوبیدن مشترک». کوبیدن مشترک آدمی را به حق و حقیقت نمیرساند. ما با مجادلهها رشد نمیکنیم. مجادله، ضد ارزش است و مباحثه، ارزش است.
حتی گفتوگوهایمان هم باید آهنگ مباحثه داشته باشد. یعنی میگویید ما اصلاً جنگ و دعوا نداریم؟ چرا، در عالم اسلام جنگ و قتال و کشتار هم هست. با چه کسانی؟ قتال و کشتار برای کسانی است که هرقدر با آنها گفتوگو میکنیم، مباحثه میکنیم، نصیحت میکنیم، اندرز میدهیم، مماشات میکنیم تا بلکه در برابر حق تسلیم بشوند، تسلیم نمیشوند که هیچ، در راه حق کارشکنیها و توطئههای خائنانه هم میکنند. آنها را باید با «قدرت» جلوشان را گرفت. این همان جهاد و قتال است. همان «جادلهم بالتي هي أحسن» است که در آن جدال هم، باید از بهترین راه استفاده کرد. اما در «جمع خودمان» دیگر چرا؟
من صريحاً عرض میکنم در
جمهوری اسلامی باید بنا را بر این بگذاریم که تلاش کنیم اکثریت جامعه ما قدرت و توان لازم را برای با هم نشستن، با هم راه رفتن، به گفتوگو و کاوش مشترک پرداختن و به نتایج قابل قبول برای همه رسیدن، بیابد. این باید بنای اصلی باشد.
این حال و هوایی که الآن ما داریم، حال و هوای مناسبی نیست. حال و هوایی است که خطر سوء استفاده دشمن را روز به روز افزونتر میکند.»
#سیدمحمد_حسینی_بهشتی#حزب_جمهوری_اسلامی(چاپ دوم، تهران: انتشارات روزنه، ۱۳۹۱)
صفحه ۱۰۱.
سخنرانی در دومین گردهمایی
حزب جمهوری اسلامی۱۳۵۹/۴/۱۰ مسجد جامع نارمک تهران
@Ab_o_Atash