یک مثال ساده؛
تصور کنید پانزدهم مرداد ماه است و دما، بالای ۴۰ درجه، کنار رودخانهای نشستهاید. "تمایل" و "اشتیاق" شما برای پریدن در آب چه مقدار است؟
حالا همین شرایط را در سرمای یخبندان پانزدهم دی ماه تصور کنید، "اشتیاق" و "تمایل" شما برای پریدن در آب چه مقدار است؟
و یا تصویر کنید در یک شب تاریک در یک بیابان گرفتار شدهاید، "جرات" و "ارادهی" شما برای پیدا کردن راه در بیابان چقدر است؟ و حال تصور کنید در همین بیابان گرفتار شدهاید و ماهِ شبِ چهارده در آسمان است، حالا "جرات" و "ارادهی" شما برای پیدا کردن راه در بیابان چقدر است؟
چه چیزی باعث تفاوت این دو 'حالت' در انسان میشود؟ جواب یک جمله است:
زاویهی قرار گرفتن ماه و خورشید نسبت به زمین، همین.
برای سایر ستارهها وسیارات هم همین موضوع با شدت و ضعف و نوع انرژی متفاوت صادق است با این تفاوت که انرژی خورشید و ماه را 'حس' میکنیم [نور و گرما] و انرژی سیارات و ستارههای دیگر را نه.
شانزدهم مهر ماه یک 'اتفاقات' ضعیف اما اول آبان ماه یک 'اتفاق' سماوی جذاب رخ میدهد که مدتها ادامهدار خواهد بود، انشاالله، هم در ارتباطات و زندگی و هم بازارها. [مخصوصا در سرعت اتفاقات زندگی بندهی حقیر!]
#آسترولوژی
@A_kahyani