نود) نوروز و بهار خجسته باد! درآمد آن‌گاه که سال ۱۴۰۲ جای خود را به سال نو، یعنی سال ۱۴۰۳ می‌داد و به‌اصطلاح، سال تحویل می‌شد، طبق سنتی مردمی و فرهنگی، به شیوهٔ خود، آن‌سان که در ویدئو بازگفته‌ام، با دیوان خواجهٔ رندان، حافظ، فال‌گرفتم. مطلع غزل این بود: دوستان، وقت گل آن بِهْ که به عشرت کوشیم سخنِ پیرِ مغان است و به‌جان بنْیوشیم غزل را خواندم و سپس بر آن یادداشتی تفسیرگونه‌ نوشتم. https://t.center/a_daadbeh