🗓#روزنگار_تاریخ_زنان
ششم بهمن سالروز دستیابی زنان ایرانی به حق رأی، نتیجه ۵۶ سال مبارزه پیگیرانه و کنشگری زنان ایرانی برای رسیدن به آزادی و حقوق برابر، جریانی ریشهدار در کشور ماست.
این جریان تاریخی با تلاشهایی نظیر تأسیس انجمن «غیبی نسوان» به ریاست صدیقه دولتآبادی آغاز شد؛ آن هم در دورانی که بیشتر گروهها و انجمنهای زنان نیروی خود را بر آموزش و حق تحصیل گذاشته بودند و مشارکت سیاسی زنان جزو خواستهای اولیه آنان نبود.
در مجلس دوم (۱۲۹۰)، محمدتقی وکیلالرعایا از این حق دفاع کرد، اما راه به جایی نبرد. زنان ایرانی با ایجاد نشریات، احزاب، و برگزاری تظاهرات به مبارزه ادامه دادند؛ از جمله صدیقه دولتآبادی با مجله «زبان زنان» و حزب زنان ایران به رهبری فاطمه سیاح.
در دوران دولت مصدق، حق رأی در پیشنویس لایحه انتخاباتی گنجانده شد، اما با سقوط دولت در ۱۳۳۲ این اصلاحات متوقف شد.
😀با تلاشهایی همچون تأسیس جمعیت راه نو (۱۳۳۴) و شورای همکاری جمعیت بانوان ایران (۱۳۳۵)، حرکت زنان سرعت بیشتری گرفت.
سرانجام در ۱۳۴۱ با تصویب لایحه انجمنهای ایالتی و ولایتی و اجرای اصل پنجم انقلاب سفید، زنان ایرانی رسماً حق رأی و مشارکت سیاسی برابر با مردان را به دست آوردند.
📸 تصویر: تظاهرات زنان ایرانی برای حق رأی
🔺تهران، اوایل دهه ۱۳۳۰ خورشیدی
#تاریخ_زنان
#حق_رای_زنان
▫️Women_SUT
✈️ @Zane_Ruz_Channel