آنتن از نردبان بالا رفت. دستی به آنتن کشید و داد زد: «خوبه؟» صدا آمد: «نه هنوز.» آنتن را چرخاند. فریادِ «عالی شد» به گوشش رسید. وارد اتاق شد. همه دور کرسی می‌گفتند و می‌خندیدند. نفس راحتی کشید و کنارشان نشست. مدت‌ها بود که باد، آنتن زندگی‌شان را به سمت دعوا و دل‌خوری چرخانده بود. |زهرا کردوالی| @ZahraKordevaly #داستانک