"
#ترکیه و سیاستهای رئالیستی در حوزه
#آب های
#مرزی"
@WaterDiplomacy#ترکیه از جمله کشورهایی است که از منظر منابع آبی به عنوان یک کشور بالادست محسوب می گردد. در سال 1980، پروژه
#آناتولی جنوب شرقی موسوم به
#گاپ بر اساس طرح اولیه ای که بدستور آتاتورک در سال 1936 شکل گرفته بود، آغاز بکار کرد. این پروژه که گفته می شود به منظور توسعه اقتصادی و اجتماعی جمعیت 9 میلیون نفر است، شامل 22
#سد بزرگ و کوچک و 19
#نیروگاه برق آبی است که بر روی حوضه آبریز مشترک
#دجله و
#فرات احداث می گردد. این درحالیست که کشورهای
#سوریه و
#عراق که در پایین دست این حوضه آبریز قرار دارند، به شدت نگران سیاست های ترکیه در کنترل منابع آب و اثرات این پروژه بر آینده سیاسی و اقتصادی- اجتماعی خود هستند.
#ترکیه پس از شوروی سابق، دومین کشوری بود که استقلال
#افغانستان از بریتانیا در سال 1919 را به رسمیت شناخت. همچنین افغانستان، نخستین کشوری بود که شکل گیری جمهوری ترکیه در اکتبر 1923 را به رسمیت شناخت. علاوه بر اهداف تاریخی و استراتژیک ترکیه به منظور حضور در قلب آسیا، در دوره جدید پس از سال 2001، این کشور سیاست راهبردی را در افغانستان به منظور تاثیرگذاری سیاسی در منطقه دنبال کرده است. با وجود این، موضوع قابل توجه دیگری که ترکیه را برای اثرگذاری در افغانستان ترغیب می کند، موضوع آب های مشترک افغانستان با همسایگانش است. از منظر موقعیت جغرافیایی در منابع آبی مشترک با همسایگان، هر دو کشور در شرایط مشابهی قرار دارند.
شباهت های بسیاری را می توان در فعالیت های
#هیدروپلیتیکی #ترکیه در کشورهای بالادستی همچون
#افغانستان و
#اتیوپی (بالادست در رودخانه نیل) مشاهده نمود. به نظر می رسد که ترکیه در حمایت از طرح های توسعه آبی کشورهایی همچون افغانستان و اتیوپی دو هدف عمده را دنبال میکند.
متن کامل یادداشت در لینک زیر:
http://goo.gl/nyCsI6#محسن_نقیبی@WaterDiplomacy