تنهایم نگذار عزیزم! آدم همیشه نیرومند نیست. هر چقدر هم فکر کند تواناست ممکن است نتواند بر رنجهایش چیره شود. وقتهایی که آدم خود را بیچارهترین حس میکند فقط نیروی عشق است که میتواند او را نجات دهد...
برایم بنویس. هر وقت و هر چقدر که دوست داشتی. تنهایم نگذار عزیزم. آدم همیشه نیرومند نیست. هر چقدر هم فکر کند تواناست ممکن است نتواند بر رنجهایش چیره شود. وقتهایی که آدم خود را بیچارهترین حس میکند فقط نیروی عشق است که میتواند او را نجات دهد.
خودکشی گونه ای اعتراف است. اعتراف به اینکه از زندگی عقب افتادیم و یا آنرا نفهمیدیم. می دانم این زندگی پوچ است و در این هیچ شک و شبهه ای ندارم. اما آگاهانه روبرو شده ام با این پوچی. دیگر پوچی به من نمی گوید خودکشی تنها راه حل است. پوچی به من می گوید فردایی وجود ندارد و همین سبب می شود که از این پس به اختیار تکیه کنم. اکنون باور دارم که پوچی منجر به خودکشی نمی شود. پوچ آخرین اندیشه محکوم به مرگی است که در چند قدمی ریسمان و سقوط سرسام آور قرار دارد و محکوم به مرگ درست متضاد کسی است که خودکشی کرده است. پس من با علم به این پوچی و بیهودگی به زندگی و زیستن ، سیزیف وار ادامه می دهم و مطمئنم که سیزیف را باید خوشبخت انگاشت چون خودش اختیار خویش را بدست گرفته.
عشق برای مردها، مثل یک زخم عمیق میماند؛ به همین دلیل، بیآنکه چراییاش را بدانند، از کسی که بیشتر از همه دوست دارند، میگریزند! آنها از این زخم میهراسند؛ این دست خودشان نیست که بیدلیل، همه چیز را ول میکنند و میروند.. #آلبرکامو
باور کن همان چیزی که از دست دادنش برای انسان سختترین کارهاست ، سرانجام همانی است که دیگر رغبتی به آن ندارد ! پس برای ماندن کسی و انجام کاری اصرار نکنید
عذاب وجدان مستلزم اعتراف است. هر اثر هنری خود اعترافی است و من باید شهادت بدهم وقتی خوب فکر میکنم میبینم یک چیز بیشتر برای گفتن ندارم به یقین در همین زندگی فقر زده در میان همین آدمهای فروتن یا مغرور بوده است که من چیزی را لمس کردهام که به نظر می رسد معنای حقیقی زندگی است
تراژدی این نیست که تنها باشی بلکه این است که نتوانی تنها باشی. گاهی آمادهام همه چیزم را بدهم تا هیچ پیوندی با جهان انسانها نداشته باشم. ولی من بخشی از این جهانم و شجاعانهتر این است که آن را همراه با آن تراژدی بپذیرم. #آلبرکامو
حدس میزنم که تو این حق را برای من قائل نیستی که شریک لحظات شادیات باشم، امّا به نظرم هنوز حق شریک بودن در غمها و رنجهایت را دارم، شده از راه دور...