👁🗨 #توپیلاک با خوانده شدن سرود ها و اوراد تشریفاتی
#شامان های
#اینوئیت زنده میشده و سپس در دریا قرار گرفته برای کشتن دشمن یا جستجوی خاصی وارد آن میشده است تا آن را از بین ببرد.
استفاده از
توپیلاک بسیار خطرناک تلقی میشد، زیرا اگر برای از بین بردن کسی که قدرت جادویی اش بیشتر از کسی بود که خالق
توپیلاک بود، امکان اینکه
توپیلاک را برای کشتن خالقش باز بفرستند وجود داشت.
از آنجایی که
توپیلاک به صورت مخفیانه، در مکان های دور افتاده و از مواد فاسد شده ساخته میشد، هیچ توپیلاکی حفظ نشده و باقی نمانده است. بازدیدکنندگان اولیه اروپایی که مجذوب اساطیر و افسانه های بومی شده بودند. مشتاق دیدن
توپیلاک بودند، بنابراین اینوئیت ها بر روی دندان نهنگ تصاویری از
توپیلاک را حک کردند.
امروزه نیز
توپیلاک با اشکال و اندازه های مختلف بر روی استخوان های ماهی ها و موجودات دریایی حکاکی میشود.
ساخت
توپیلاک اغلب در شب و به صورت مخفیانه شروع میشد. شامان یا همان
#آنگاک_کوک، لباسش یا همان خرقه لش را رو به پشت میپوشید و روسری ای بر سر می کشید و با استخوان هایی که قرار بود
توپیلاک بسازد ارتباط معنوی میگرفت. فرایند ساخت
توپیلاک، گاهی چندین روز طول میکشید. در طی این فرایند، شامان مشغول آواز یا سرود خواندن میشد.
ساخت
توپیلاک برای سازنده آن بسیار مخاطره آمیر بود، گاهی ممکن بود
توپیلاک خود خالقش را بکشد که تنها راه نجات خواند اوراد خنثی کننده بود.
در باور عمومی مردم اینوئیت، اعتقاد بر این بود که حیواناتی که در جریان شکار کشته میشدند، به اندازه انسان دارای روح بودند و تلاش میشد تا ارواحشان را از شکارچیان خشنود ساخت تا از انتقام آنان جلوگیری کرد. در این مراسم، هر یک از بزرگان جامعه و ریش سفیدان، برشی بر سر خود می انداختند تا گزند ارواح حیوانات دور شود.
▫️ @Torecilik🔗 Torecilik.IR