توره | اساطیر باستان

👁‍🗨 سیر اعتقاد به مادرخدایان بزرگ مرتبط با مفاهیمی همچون "زمین" و "گیاهان" موضوعی است که در تمام طول تاریخ بزرگترین تمدن های انسانی قابل رویت و بررسی است. تقریبا تمام تمدن های با اعتقادات پاگان در دنیای باستان موضوع باروری و زمین را به خدابانویانی بزرگ و با جایگاه بسیار والا نسبت داده اند. پانتئون تمدن #سلت و اقوام #ایرلند و #بریتانیا نیز از این قاعده مستثنی نیست.

برای اقوام سلتیک و فرهنگ #دروید ی ایرلند مفاهیم گیاهان و باروری موضوعی بسیار مهم و مقدس بوده است. این توکل به خدابانوی بزرگ #بریجیت تفویض شده است

#بریجیت یا #بریجید به معنای لغوی "روشن" و "درخشنده" از اعضای خاندان مشهور "ثوات د دانان"است که مشهور ترین خدایان ایرلندی را در خود جای داده. او را دختر #داگدا خداوندگار پدر و شاه خدایان دانسته اند. اگر بخواهیم بریجیت را با خدابانویی از تمدنی دیگر موازق و همسان بدانیم کار سختی ره در پیش خواهیم داشت. او خدابانوی آتش و صنعتگری و حامی آهنگران است، از این رو بریجیت را همتای سلتی #آتنا ی یونانی دانسته اند. از طرفی بریجیت خدابانوی بهار و روییدن دوباره گیاهان و سرسبزی و طراوت است. بنابراین می توان این وجهه از شخصیت او را با #پرسیفون یونانی همسان دانست. در نهایت بریجیت توکلی بر درمان و در توصیفی "طلوع خورشید" دارد. از این رو او را "براید" به معنای "درخشان" نامیده اند. همین توکل بریجیت بر شروع هر موضوع (آغاز فصل و آغاز روز) او را عروس خدایان ساخته است!

بریجیت زیبا مظهری از عشق و باروری است. فستیوال او با عنوان #ایمبولک همه ساله در اول ماه فوریه در کشورهای سلتیک تبار برگزار می شده است و موعدی از سرور و پایکوبی برای برپا داشتن آتش و نوید شروع فصل بهار بوده است. در این جشنواره شعرای بسیاری از سرتاسر سرزمین نزد پادشاه گرد می آمدند و اشعار زیبایی در وصف بهار و خدابانو و خاندان سلطنتی توسط آنان سروده و خوانده میشد. چرا که بریجیت خدابانوی حامی شاعران و شعر و ادب است. تا جایی که افسانه مادر او را بانوی شاعره ای از تبار فرشتگان آسمانی دانسته اند که پس از تقدیم شعری زیبا به داگدا عشق هود را به وی ابراز داشت. پس این دو به وصال رسیدند و حاصل این هم آمیزی هدابانوی زیبای بهار و گلها بود.

در ادامه ی توازن بریجیت در ترازوی مقایسه با خدابانویان دیگر می توان جنبه ای از شخصیت او را کاملا تاثیر یافته از #آفرودیت یا حتی #ایشتار دانست. چرا که او خدابانوی عشق و آمیزش جنسی و همچنین رام کننده حیوانات است. افسانه های سلتیک حاکی از آن هستند که در ابتدا هیچ حیوانی با انسانها سر سازگاری نداشت و تمامی حیوانات به زندگی بشر صدمه وارد می نمودند. پس خدابانوی بزرگ با لطافت خود گوسفند و خوک و گاو را برای انسانها رام نمود و آنان را فرمان داد تا با شیر و گوشت خود مردم گرسنه را سیر نمایند!

آنچه که در مورد بریجیت مشهور است این است که تمامی مراسم شناخته شده ستایش او همواره با شعر و آواز و رقص و موسیقی در هم آمیخته بود. پرستش بریحیت برای مردم زجر کشیده سلت که بیشتر عمر خود را در دوران سیاه جنگ ها و قحطی ها به سر می بردند شادی و امید به زندگی را به ارمغان می آورد.

در دوران قرون وسطی با ورود مسیحیت به بریتانیا بریجیت به شکل یک قدیسه مسیحی مورد ستایش قرار گرفت و #سنت_بریجیت نامیده شد. البته که بریجیت قدیسه شخصیتی حقیقی و بانویی از خاندان مسیحی ایرلندی در #کیلداره بوده است. اما توصیفاتی که بعدها راجع به او ثبت شد و مراسمی که در ارتباط با ستایش او رواج یافت بی هیچ تعارفی کاملا در ارتباط با بریجیت خدابانوی باستانی پاگان بوده است. راهبه های صومعه کیلداره همواره از آتشی مقدس منسوب به سنت بریجیت محافظت می نمودند و هیچ مردی حق پای گذاشتن به معبد چوبی را نداشت! افسانه های فولکلور حتی داستانهایی از مردانی نقل نموده اند که جرئت به خرج داده و وارد معبد شده بودند و به آتش کیلداره نگاه کرده بودند و اینکه با چه کیفیتی تمام آنان تبدیل به خوک و مار شده و هیچ گاه نتوانسته اند به شکل انسانی خود بازگردند!

با تمام این توصیفات دریافته ایم که بریجیت خدابانویی مولتی پوتنت با توکلهای فراوان است و یکی از محبوبترین الهگانی می باشد که در تمام دوران پاگانی و حتی مسیحیت تمدن سلت پرستیده شده است.

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 #بریجیت برای اقوام #سلت و تمدن #ایرلند و #بریتانیا ی باستان از مهمترین خدابانویان #ثوات_د_دانان و موکل بر بسیاری از مفاهیم زندگی روزمره بوده است.

پرستش بریجیت به هیچ عنوان با ورود مسیحیت به اروپای غربی کمرنگ نشد. بلکه به شیوه نوینی ادامه یافت.

▫️ @Torecilik

👁‍🗨 در برخی از روستا های #اروپا در چهارمین یکشنبه چله پرهیز، جوانان آدمکی را که مرگ نامیده می شود به آب می اندازند، سپس دختران به جنگل می روند، نهالی را قطع می کنند و آدمکی سپید پوش را که شبیه زنان است به آن می بندند و با درخت و آدمک شان خانه به خانه می گردند و هدیه و انعام جمع می کنند و ترانه هایی می خوانند که خلاصه اش چنین است:

"مرگ را از دهکده بیرون می کنیم
و تابستان را به ده مان باز می آریم!"

در اینجا تابستان روح گیاه است که در بهار باز می گردد یا احیا می شود. در بعضی از نواحی کشور #انگلستان بچه ها با دیرک های کوچک ماه مه در دست و عروسک آراسته ای که بانوی ماه مه می نامند برای گرفتن پول به در خانه ها می رفتند . در این موارد، درخت و آدمک آشکارا معادل هم اند. همچنین آیینی به نام "Little May Rose" وجود دارد که در آن دختری موسوم به "گل سرخ ماه مه" با لباس سفید درخت بهاری کوچکی در دست می گرفت که با گلبند و نوارهای رنگین آراسته شده بود. همراهانش هدیه از خانه ها می گرفتند و این ترانه را می خوانند:

"گلسرخ بهاری! سه بار چرخ بزن!
بگذار هِی نگاهت بکنیم
گلسرخ بهاری به جنگل سرسبز بیا...
همگی شادی کنیم.
از ماه مه اکنون به سوی گل ها می رویم"

همچنین در این ترانه ها خواسته می شد کسانی که چیزی نمی دهند مرغ هایشان توسط سمور ها به یغما رود و تاک هایشان خوشه نبندند، درخت شان میوه نیارد، و زمین شان محصول ندهد. تصور می شد محصول آن سال بستگی به هدیه ای داشت که به این آوازخوان های ماه مه داده می شد!

همچنین روایاتی وجود دارد که حاکی از این است که در بخش های کوهستانی #اسکاتلند در شب عید تطهیر رسم بود که در قسمتی از خانه نزدیک در، بستری از غله و علف درست می کردند و رویش پلاسی می انداختند، وقتی همه چیز مهیا می شد، یک نفر بیرون می رفت و سه بار تکرار می کرد:

"#بریجیت، بریجیت! بیا بسترت آماده است، بیا! یک یا چند شمع کنار آن در سراسر شب روشن خواهد بود!"

در اینگونه مراسم ها آشکار است که #سن_براید یا #بریجیت قدیس یکی از الهه های دوران بت پرستی است که در ردای مسیحی ژنده ای نهان شده است. شاید او کسی جز‌ #بریجیت خدابانوی آتش و ظاهرا محصول کشاورزی تمدن #سلت نباشد.

در تاریخ دینیِ اقوم #آریایی در اروپا پرستش درختان نقشی مهمی در شکل دهی به بن مایه اعتقادی مردم داشته است. این طبیعی ترین امر است زیرا در آغاز تاریخ، اروپا پوشیده از جنگل های عظیم ما قبل تاریخ بود که پهنه های بی درخت در میان آن شاید جزیره هایی در میان اقیانوسی سبز به نظر می آمده اند. تا قرن نخست پیش از میلاد جنگل #هرسین از راین به سوی شرق می گسترد که هم پهناور و هم نا شناخته بود. آلمان ها، که سزار از آنان تحقیق می کرد، دو ماه در عمق آن پیش رفته بودند بی آن که به انتهایش برسند!

با بررسی واژه های که در زبان #تیوتنی (از اقوام قدیم اروپای شمالی شامل ژرمن ها) برای معبد هست به این پی می بریم که بین آلمان ها قدیمی ترین معبدها جنگل های طبیعی بوده اند . به هر صورت، درخت پرستی درمیان همه خاندان های بزرگ اروپایی از تبار آریایی کاملا مصداق دارد.

بین #سلت ها بلوط پرستی #دروید ها برای همه آشناست و واژه قدیمی آنها برای معبد در ریشه و معنی ظاهرا با "nemus" لاتین، به معنای "بیشه زار" و "درختستان"، که هنوز در نام nemi به جا مانده است، یکی است.

▫️ @Torecilik