از اون آدمایی شدم که بین کم و هیچی، هیچی رو انتخاب میکنم. دیگه نه توان آدمهای نصف و نیمه رو دارم نه رفاقت های یکی دو روزه نه هر نوع رابطه ی انسانی نصفه و نیمه! ترجیحم اینه نداشته باشمون نداشتن خیلی از چیزا بهتر از نصفه و نیمه داشتنشونه.