روز یکشنبه روز پنجم ژانویه ۲۰۲۵ ، مراسمی با عنوان «مادران دادخواه، از رنج تا امید» در شهر هامبورگ آلمان برگزار شد. در این برنامه جمعی از مادران دادخواه ایران برگزار شد. در بخشی از این مراسم پیامی از مادر جاویدنام محمدرسول مؤمنیزاده قرائت شد.
متن پیام به شرح زیر است:
«درود میفرستم به هموطنانم
من مادر محمد رسول مومنیزاده هستم همان جوانی که در چهارشنبه سیاه برابر با ۳۰ شهریور ۱۴۰۱ برای نجات هموطنش بر اثر شلیک از فاصله ای کمتر از یک متر به خون غلطید.
من همان مادری هستم که پس از تیر خوردن فرزندم بالای سرش ماندم محمد رسول در بغل برادر بزرگش بود و مأموران با لگد اسلحه و باتون ضرباتی محکم به سر و صورت پسر بزرگم وارد کردند در حالی که او نمیگذاشت جسم تیر خورده برادرش آسیب بیشتری ببیند. اما مأموران حتی به زخمهای محمد رسول رحم نکردند و لگدهایشان مستقیماً به جای زخم فرزندم اصابت میکرد.
محمد رسول پسر شجاع و دلاور من مانند یک مرد با دستان خالی سینه سپر کرد من از آن رئیس بیمارستان پورسینای رشت نمیگذرم؛ همان کسی که دستور داد هر زخمی که به بیمارستان مراجعه میکند به اطلاعات خبر داده شود و هیچ اقدامی حتی احیا برای زخمیها انجام نشود.
من زهرا کریمی مادری که فرزندش را از دست داده است دادخواه خون به ناحق ریخته جوانم هستم من خودم را به یاد میآورم در حالی که تخت فرزندم را با سرعت میبردند و دور تخت چندین مأمور با اسلحه حضور داشتند زیپ کاور را کمی باز کردم و متوجه شدم جگرگوشهام محمدرسول دیگر زنده نیست.
روی صحبتم با همه هموطنانم است ملت شریف ایران از شما میخواهم که تفرقهها را کنار بگذارید و بیدار شوید. ما هم فکر نمیکردیم این داغ به ما برسد. بیدار شوید!
من زهرا کریمی نه میبخشیم و نه فراموش میکنم آن حرامزادهای که از فاصله کمتر از یک متر به جوان بیسلاح من شلیک کرد در پیشگاه عدالت پاسخگو خواهد بود.
محمد رسول افتخار من بود.
از طرف زهرا کریمی مادر محمد رسول مومنیزاده»
#محمدرسول_مومنی_زاده #رشت #دادخواهی #مادران_دادخواه #یاری_مدنی_توانا
@Tavaana_TavaanaTech