( تحلیل زمانه ، پایگاهی تحلیلی در مورد مسائل اجتماعی/ فرهنگی/ سیاسی/ هنری میباشد)
پایگاه تحلیل زمانه سعی در ارایه تفاسیر مختلف در مورد اتفاقات ایران و جهان دارد.
تحلیل های مختلف جهت اطلاع رسانی می باشد و
ممکن است مورد تائید نباشد
ممنوعیت ناسزا و فحش در اسلام، سفارش به ناسزا در جناح انقلابی
فحش و ناسزا ممنوع حتی به دشمنان! خداوند در قرآن مسلمانان را از فحش و ناسزاگوئی به بت های مشرکان منع مى كند.
فحش و ناسزا ممنوع حتی به دشمنان قرآن كريم در آيه ى صد و هشتم سوره ى انعام مسلمانان را از دشنام دادن به بت ها منع مىكند و مى فرمايد: «هيچ گاه بت ها و معبودهاى مشركان را دشنام ندهيد، زيرا اين عمل سبب مى شود كه آن ها نيز نسبت به ساحت قدس خداوند همين كار را از روى ظلم و ستم و جهل و نادانى انجام دهند»(وَ لا تَسُبُّوا الَّذِينَ يَدْعُونَ مِنْ دُونِ اللَّهِ فَيَسُبُّوا اللَّهَ عَدْواً بِغَيْرِ عِلْمٍ). سپس مى گويد: «ما اين چنين براى هر جمعيتى عملشان را زينت داديم» (كَذلِكَ زَيَّنَّا لِكُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ). و در پايان آيه مى فرمايد: «بازگشت همه آن ها به سوى خداست، و به آن ها خبر مى دهد كه چه اعمالى انجام داده اند» (ثُمَّ إِلى رَبِّهِمْ مَرْجِعُهُمْ فَيُنَبِّئُهُمْ بِما كانُوا يَعْمَلُونَ).
به طورى كه از بعضى روايات استفاده مى شود، جمعى از مؤمنان بر اثر ناراحتى شديد كه از مساله بت پرستى داشتند، گاهى بت هاى مشركان را به باد ناسزا گرفته و به آن ها دشنام مى دادند، قرآن صريحا از اين موضوع، نهى كرد و رعايت اصول ادب و عفت و نزاكت در بيان را، حتى در برابر خرافى ترين و بدترين اديان، لازم مى شمارد. زيرا با دشنام و ناسزا نمى توان كسى را از مسير غلط باز داشت، بلكه به عكس، تعصب شديد آميخته با جهالت كه در اينگونه افراد است، سبب مى شود كه از روى دنده لجاجت در آئين باطل خود راسختر شوند، و زبان به بدگويى و توهين نسبت به پروردگار بگشايند، زيرا هر گروه و ملتى نسبت به عقائد و اعمال خود، تعصب دارد. از این رو منطق قرآن مبنی بر ترك دشنام به گمراهان و منحرفان است. و پيشوايان بزرگ اسلام به مسلمانان دستور داده اند هميشه روى منطق و استدلال تكيه كنند و به حربه دشنام نسبت به معتقدات مخالفان، متوسل نشوند.(1)
حضرت على (ع) به جمعى از يارانش كه پيروان معاويه را در ايام جنگ صفين دشنام مى دادند مى فرمايد: «من خوش ندارم كه شما فحاش باشيد، اگر شما به جاى دشنام، اعمال آن ها را برشمريد و حالات آن ها را متذكر شويد به حق و راستى نزديكتر است و براى اتمام حجت بهتر».(2)