چین نجنگید ، چون نمی توانست بجنگد
حتی پیش از 5 اسفند ، خیالبافان و دنباله روهای تئوری محور شرق و باورمندان به اتحاد سرشتی
تمدن قاره ای ، پیش بینی کرده و یا آرزو داشتند که با پیوستن جمهوری خلق چین به فدراتیو روسیه در قضیه اروپای خاوری و اوکراین ، جهان دوباره شاهد زنده شدن محور کمونیستی شرق و جهان دو قطبی باشد. ولی حتی تصور عینیت یافتن چنین سناریویی از بُن و ریشه ناممکن بوده است.
یعنی این که نه دیگر قطب شرق زنده خواهد شد و نه اصلا امکان و احتمال پیوستگی و همبستگی دائمی بین چین و روسیه هست. همان گونه که ابرقدرت شدن چین هم خواب و خیالی بیش نبوده است. به سخن دیگر چین دوش به دوش روسیه نجنگید ، چون نمی توانست و نمی تواند بجنگد؛ که اگر می توانست بجنگد در وهله نخست به تایوان که آن را استانی از خود می پندارد یورش می برد.(لطفا به 8 یادداشت سریالی28 دسامبر 2020 تا سوم ژانویه 2021 همین کانال، با عنوان: آیا چین ابرقدرت خواهد شد بنگرید).
تا کنون بین 7 قدرت بزرگ کنونی جهان ، هیچکدام به اندازه چین تابع و بلکه مطیع نظم یوروآتلانتیک(آمریکای شمالی- اروپا) نبوده است.
با این که چین نخستین دارنده جمعیت، سومین پهنه سرزمینی و دومین اقتصاد جهان است، به حدی وابسته به فروش ارزان نیروی کار خود می باشد که تصور سرپا ایستادن مستقلانه و درازمدت آن هم در شرایط یک جنگ همه جانبه برایش ناممکن است.
پکن بدون صادرات ارزان، مستمر و امن محصولاتش نمی تواند تضمین گر رفاه نسبی زندگی 1/5 میلیارد نفوسش باشد. کمترین گمانی نخواهد بود که با آغاز ورودش به جنگ ، حتی در مقیاس دریای جنوبی ، تایوان و اوکراین، ناگزیر و به فوریت درچنبره بحران انسانی گرفتار خواهد شد. در واقع این جمهوری خلق ، قدرت بزرگ و فرامنطقه
ای دوره صلح و کشور نحیف و شکننده زمان جنگ خواهد بود.
به گمانم چینی ها و چین شناسان به تئوری پردازان و دولت های متوهمی که به برخاستن پکن در قالب یک ابرقدرت دلخوشند، می خندند. چون خود به خوبی می دانند این پندار، تنها یک خیال پروری هزار و یک شبی بیش نیست.
#یدالله_کریمی_پور #محور_شرق#تمدن_قاره_ای#یورو_آتلانتیک#تحلیل_زمانه 🌎 @TahlilZamane