♦️مفهوم سادهای که
#رییسی سر در نمیآورد؛ علتِ شلوغی جادهی شمال، شعبهی رأیِ حسینیهی ارشاد، میتینگ ورزشگاه آزادی
#تراکم_جمعیتی است یا «نشاط اجتماعی»، «رفاه عمومی»، «محبوبیت مضاعف»؟!/ یکی از هزار دلیل اثبات «گیجی سیستمی»؛ «تهدید شلوغی» مثل «سیزدهبهدر» ، «فرصت شلوغی» مثل جادهی شمال، بازار شلوغ، میتینگهای سیاسی
✍مصطفی فقیهی
🔹«ابراهیم رییسی» گفته که «سفرهای نوروزی، امیدبخش و از نشانههای نشاط اجتماعی است». سوگمندانه، او و و دولتش در این فقره نیز - چونان اکثر مسائل مردم - درک دقیقی از «نشاط اجتماعی» ندارد و این نکتهی بدیهی را نمیداند که «
تراکم جمعیتی» در شهرهایی چون «تهران» چه اندازه بالاست؛ آنقدری فشرده و انباشته از جمعیت؛
🔹که اگر تنها یکدرصد هوس «شُمال» کنند، تمام جادههای منتهی به مازندران و گیلان، قفل میشود.
🔹که حتی در انتخابات ۱۴۰۲ با مشارکت ادعایی ۲۴ درصدی در تهران، شعبهی رأیِ حسینیهی ارشاد میتواند تا ساعت ۲۴ شلوغ به نظر آید. چه آنکه از دیرباز، این حسینیه -بهدلیل حضور عکاسان و سلبریتیها- به شعبهی متفاوت اخذ رأی و حضور مردم از اقصینقاط شهر بدل شده بود.
🔹که ورزشگاه آزادی پر شود از یک میتینگ سیاسی-مذهبی در وسط تعطیلات نوروز! و سایبریهای ذوقزده به طعنه بنویسند «ببینید چقدر مردم بیدین شدند:» و در ادامه، تصاویری از فضای پرازدحام مساجد یا تجمعات مذهبی-سیاسی منتشر میکنند (اینجا تفاوتی ندارد که برخی حاضران، غیرایرانی هم باشند)
🔹به نظر میآید که «شلوغی» به یک «فرصتِ جذاب» و «دستاورد ذاتی» برای دولت تبدیل شده که «شلوغیهای کمهزینه» را به سود خود تحت عنوان «محبوبیت مضاعف» و «ردّ مشکلات معیشتی» مصادره میکند.
🔹نتیجتاً که هرگونه «زاد و ولد» و «فرزندآوریِ» منتج به شلوغی در جادهها و بازار و مساجد و …، برای دولت، خیر است و دستاورد! که لااقل سیاههای از لشکر حامیان را به رخ میکشاند یا آن سیاههی «از همهجا بیخبر» را به سود منویات خود مصادره میکند (مثل پخش زنده و تلویزیونی از ازدحام بازار تهران برای القاء رضایت و نشاط عمومی).
🔹هر چند در مواردی هم این قبیل شلوغیها (به جز میتینگهای مورد تایید سیاسی یا اوضاعِ جادهها و بازارها در تعطیلات نوروز) تهدید و خطری بالقوه برای دولت تلقی میشود! مثل همزمانیِ سیزدهبهدر با ۲۱ رمضان و شبقدر که منجر به بستن برخی پارکها شد و تلویزیون هم برای اثبات بیتوجهی مردم به «روز طبیعت» در برابر «شبقدر»، ویدیوهای متنوعی از پارکها و فضای سبز پخش کرد.
🔹شاهد مُسلمی دیگر، مقابله با اجرای مداح معترض و پُراقبال به نام «حمید علیمی» است. از یکسو، مداحانی را به واسطهی حمایت تاموتمام از «ارزشهای رسمی»، آنچنان منزلت میدهند که برنامهای تلویزیونی با امکاناتی عجیب در اختیارشان میگذارند و در مقابل، یکی چون «علیمی» را صرفاً به دلیل نقد مداوم «وضعیت موجود»، میکوبند و مانع برگزاری مراسم مذهبی با اجرای او میشوند.
🔹پس «شلوغیهای مردمی»، مانند دولبهی قیچی برای دولت است؛ عمدتاً «فرصت» است و گاه «تهدید». و البته در بزنگاههایی خاص، در شُمارِ «اقدام علیه امنیت ملی». اگر «شلوغی» را در جهت «ارزشهای رسمی» و توسعهی لبهی «فرصت»، متمرکز کنید، در شمار «شهروندان نورچشمی» هستید؛ اما خدا نکند به لبهی «تهدید» التفات کنید که هر قدم در آن مسیر، به مثابهی «همراهی با دشمن» تعبیر خواهد شد.
🔹خلاصه که ایدئولوژیِ «سراسر تناقض» این جماعت، اینک زیادی فاش و عریان شده؛ جزء به جزء، و قدم به قدم، سراپا تناقض است و ضدِّ یکدیگر. که اگر تا سالیانی قبل، «فروعِ» این ایدئولوژی به چنین مصیبتی دچار بود، حالا «اصول» نیز درگیر این فاجعه و نکبت است. و چنین میشود که «گیجی سیستمی» در مواجهه با انواعِ «تهدید و فرصتهای برساخته» به رویکردی دائمی و بل، خانمانسوز و بنیانکن بدل شده است.
#تحلیل_زمانه 🌍 @TahlilZamane