◼️هوشنگ ابتهاج شاعر بزرگ معاصر درگذشت؛
⚫️یلدا ابتهاج فرزند هوشنگ ابتهاج بامداد امروز چهارشنبه ۱۹ مردادماه ۱۴۰۱ در صفحهی اینستاگرام خود از درگذشتِ این شاعر نامدار ایرانی خبرداد.
⚫️امیر هوشنگ ابتهاج اسفند ۱۳۰۶ شمسی در رشت متولد شد. پدرش «آقاخان ابتهاج» از مردان سرشناس رشت و مدتی رئیس بیمارستان پورسینای این شهر بود.
⚫️هوشنگ_ابتهاج دوره تحصیلات دبستان را در رشت و دبیرستان را در تهران گذراند و در همین دوران اولین دفتر شعر خود را با نام نخستین نغمهها منتشرکرد.
⚫️ابتهاج در جوانی دلباخته دختری ارمنی به نام گالیا شد که در رشت ساکن بود و این عشق دوران جوانی دستمایه اشعار عاشقانهای شد که در آن ایام سرود.
⚫️وی سرودن
#غزل را پیش گرفت و مدتی را بهعنوان سرپرست برنامه گلها در رادیوی
#ایران مشغول به کار شد.
⚫️#ابتهاج در آن زمان به فعالیت خود در رادیو ادامه داد و برنامهی گلچین هفته راکه مربوط به موسیقی بود، بنا نهاد.
منزل شخصی
#سایه که خود آن را ساخته در سال ۱۳۸۷ با نام خانه
#ارغوان به ثبت سازمان میراث فرهنگی رسیدهاست. دلیل این نامگذاری وجود درخت
ارغوان معروفی در حیاط این خانه است که سایه شعر معروف
ارغوان خود را برای آن درخت گفتهاست.
⚫️امیر هوشنگ ابتهاج در سال ۱۳۳۷ با خانم آلما مایکیال ازدواج کرد. حاصل ازدواج آن دو چهار فرزند به نامهای یلدا «۱۳۳۸»، کیوان «۱۳۳۹»، آسیا «۱۳۴۰» و کاوه «۱۳۴۱» است.
اشعار ابتهاج. از نظر بافت زبانی و نظام ساختاری تابع نطام کلاسیک است ولی با وجود تقلیدی بودن والهام گرفتن از سعدی ومولوی باز طرح نویی دارد.
در اشعارش احساساتی لطیف وشاعرانه موج می زندکه تقلیدی نیستند
وحاصل تجربه ی خودشاعرند وبه مسایل اجتماعی امروز توجه خاصی دارد.
وقتی به مجموعه ی سراب می نگریم درمی یابیم که زبان مجموعه نو شده است.
گویا ابتهاج از قرن هفتم به قرن چهاردهم پریده است.
غزل سایه ازحیث ساختار و زبان ومحتوا شعرسنتی است.
. هنراودرآفریدن بافت منسجم اشعاراست.
گیرایی غزل او در سادگی زبان.آشنابودن با جهان امرور.و مضامین مکرر غزل فارسی واصالت وعواطف آن است.
.
سخن سایه از دل برمی خیزدو لاجرم بردل می نشیند.
سایه درمجموعه سراب به بیان رمانتیک وعشق های زمینی می پردازد.
ودر.شبگیر.به عشق انسانی می رسد.
ودر.یادگار خون سرو.به نوعی سمبولیسم اجتماعی می رسد.
وپس از سال ۱۳۶۲ به شعرشعارزده ی این دوره می رسد.
سایه درکتاب پیر پرنیان اندیش نظریات واندیشه خودرا درباره شعروشاعران
بیان می کندوبه شرح زندگی خودمی پردازد
عشق وشیفتگی به اشعارابتهاج شور خاصی بخشیده است
همین عشق الهی یا زمینی یا بعداز مشروطیت عشق به مردم شاهکارمی آفریند.
،شهریاربه یادو عشق ثریا یاپری می سوزدوشعرمی سازد.
شاملوبه عشق آیدا،وابتهاج درفراق گالیا دختر ارمنی می سراید.
اخوان از شیفتگی اش درجوانی یادی می کندوبه یاد توران خانم می موید ومی سراید.
عارف قزوینی را از محبوبش جدا می کنند وعاشقانه می نالد.
وناکامی رهی معیری ان همه ترانه را به یادگارمی گذارد.
باید دل بسوزدتااز سوختنش شعربسازد
مولوی ،حافظ،سعدی عطار عشق را درهمه جهان ساری وجاری می دانند
وهستی را طفیل عشق می دانند
عشقی که چون موج شروع می شودوچون دریا همه ی وجود را فرامی گیرد.
علت عاشق ز علتها جداست
عشق اسطرلاب اسرار خداست
مولوی
از صدای سخن عشق ندیدم خوشتر
یادگاری که دراین گنبددواربماند
حافظ
ای عشق همه بهانه از توست
من خامشم این ترانه از توست
ای آتش جان پاک بازان
درخرمن من زبانه از توست
ه.ا.سایه
به قول استاد شفیعی
(هر حافظه ی انسان فرهیخته ای شعری از سایه به خاطر دارد
⚫️آثار هوشنگ ابتهاج (ه.الف. سایه):
نخستین نغمهها، ۱۳۲۵
سراب، ۱۳۳۰
سیاهمشق، فروردین ۱۳۳۲
شبگیر، مرداد ۱۳۳۲
زمین، دی ۱۳۳۴
چند برگ از یلدا، آبان ۱۳۴۴
یادنامه، مهر ۱۳۴۸ (ترجمه شعر تومانیان شاعر ارمنی، با همکاری نادرپور، گالوست خاننتس و روبن)
تا صبح شب یلدا، مهر ۱۳۶۰
یادگار خون سرو، بهمن ۱۳۶۰
حافظ به سعی سایه (دیوان حافظ با تصحیح ابتهاج)
تاسیان مهر ۱۳۸۵ (اشعار ابتهاج در قالب نو)
بانگ نی
از این میان سیاهمشق و تاسیان تنها دفترهایی هستند که ابتهاج با تجدیدنظر در محتوا به چاپهای بعدی رساند و مجموعه و چکیده همه شعرهایش است. بانگ نی نیز در پاییز ۱۳۹۵ بدون آگاهی او منتشر شد.
#تحلیل_زمانه 🌏 @TahlilZamane