❶⇦﴿سَلَق﴾ : أَذِیَّةِِ بِکلامِِ أَو بِلسان. ❷⇦﴿سَلَق﴾ : سخن سخت گفتن و به زبان آزردن.
📖 احزاب : ۱۹ ☜ مثال در قرآن:﴿...فَإِذَا ذَهَبَ الْخَوفُ سَلَقُوكُم بِأَلسِنَةٍ حِدَادٍ أَشِحَّةً عَلَى الخَيْر...﴾ «امّا وقتى حالت خوف و ترس فرو نشست، زبانهاى تند و گزنده خود را با انبوهى خشم بر شما مى گشایند (و سهم خود را از غنایم مطالبه مى کنند.) در حالى که در مال حریص و بخیلند». ❁⇐ «سَلَقُوکُمْ»: شما را با سخنان درشت و ناهمگون میآزارند. شما را زخم زبان میزنند و میرنجانند. ❁⇐«سَلَقوکم» ازماده ی «سَلَق» در اصل به معنی گشودن چیزی با خشم و عصبانیت است. خواه گشودن دست باشد یا زبان. این تعبیر در مورد کسانی که بالحنی آمرانه و طلبکارانه فریاد می کشند و چیزی را می طلبند، به کار می رود. ❁⇐﴿السَّلْقُ﴾ : گستاخی و چیرگی قهری یا با دست یا با پا! در حدیثی از پیامبر آمده است که «لَیْسَ مِنَّا مَنْ حَلَقَ وَ مَنْ سَلَقَ وَ مَنْ خَرَقَ » یعنی زنان مسلمان و مردان مسلمان نبایستی در مصیبت ها ناله و شیون سر دهند و نباید به صورت خود بزنند و زنان نبایستی با شیون موی خود برکنند و بر سر و صورت خود بزنند. ﴿سنن ابی داود کتاب جناز: ۳۱۳٠﴾