دوستان اگه اپلیکیشن رو بصورت مونولیت مینیوسید، کار خوبی میکنید، اما aggregation pattern رو جدی بگیرید، کمک بزرگی میکنه به حفظ loosely coupled بودن ماژول و سرویس هاتون. یه اشتباه رایجی که باعث میشه خیلی راحت همه چیز در هم تنیده و coupled بشه نیازهای بیزینسی ای هست که دیتای aggregate شده از چند domain مختلف رو میخواد از شما. تو حالت مونولیت خیلی ساده ست که شما در هر domain به دیتابیس یه domain دیگه درخواست بزنی و یا حتی تو interactor/service دیگه یه متد جدید تعریف کنی که دیتای مد نظر رو بده. که معمولا باعث در هم تنیده شدن و چاق شدن سرویس هاتون میشه. بهتره سرویس یا همون interactorهاتون کارهای خیلی کوچیک و well-definedی رو انجام بدن و اگه نیازمندی های aggregationطور دارید، یه سری service دیگه بسازید که وابستگی خواهد داشت به سرویس های مختلف و دیتاهای raw رو میگیره و پردازش میکنه که دیتای نهایی رو آماده کنه. بعضی وقت ها از طریق gateway هم ممکنه بتونید aggregate کنید. بعضی وقت ها ممکنه تو همون لایه دلیوری (کنترلر) تون بتونید دو تا سرویس رو فراخوانی کنید و کار رو در بیارید، گاهی هم پیچیده تر میشه و لازمه یه سرویس(interactor) بنویسید که کار aggregation رو انجام بده https://learn.microsoft.com/en-us/azure/architecture/patterns/gateway-aggregation باز خود aggregate کردن حالت های مختلفی داره، اینجا میتونید بیشتر بخونید در موردش https://medium.com/geekculture/design-patterns-for-microservices-aggregation-pattern-1b8994516fa2 Source: https://t.center/gocasts @Syntax_fa