گر درختی از خزان بی‌برگ شد یا کِرِخت از صولتِ سرمای سخت هست امیدی که ابرِ فروَدین برگ‌ها رویانَدَش از فرِّ بخت بر درختِ زنده بی‌برگی چه غم؟ وای بر احوالِ برگِ بی‌‌درخت