"یاوران مسِم" را شاید بتوان "محبوبترین" اثر "موسیقی تنبور" نامید. آهنگی بسیار ساده و روان اما غیر قابل تکرار، این کار برایم مَثَل شعر "سعدی"است، سهل و ممتنع و دست نیافتنی. بی گمان سختترین کار همین است خلق اثری به غایت زیبا اما ساده. روز تصنیف این اثر جزو انگشت شمار خاطراتی است که از سالیان ابتدایی زندگیام در خاطر دارم، روزی تابستانی در خانهی محلهی کسری کرمانشاه... و پس از چند دهه در آغوش پادشاه کوهها "بیستون" و در زیر سایهی حضرت "پدر" افتخار همنوازی این اثر بیهمتا نصیبم شد. "بیستون" و "یاوران" و "کیخسروِ تنبور" خود بادههایی از هزاران بادهی ناخوردهی منظومهی ایراناند
این پیشکش نوروزی در طبیعت شهر زیبای کرند غرب کرمانشاهِ جان تولید شد بخشهای زیادی از این اثر به صورت زنده ضبط صوت و تصویر شد، وزش باد شدید بود اگر نقصی در کیفیت هست به بزرگواری خود میبخشید. خواننده: دنیا کمالی همخوان: علی کمالی دهل: بهادر تکاور میکس،مستر و تدوین: مهرداد امیرنژاد مدیر تولید: رضا مصطفیپور تیم تصویر:سینا موسی رضایی، محسن رشیدی، عرفان مرادی، آرمین نعمتی
از جمله تکنیکهایی که در کمانچه استفاده میشود “پیتزیکاتو” یا مضراب زدن با انگشت بجای آرشه بر روی سیم است.تلاش من در این سالها تمرین جهت اجرای شفاف و سریعتر از حد معمول این تکنیک بوده. این ویدیو بخشی از اجرای ۳ مارچ در پاریس همراه با علی قمصری عزیز است.
این بداههنوازی "تنبور معاصر" گردشی است در مقامهای ساروخانی و سحری و فرود به اصفهان که بهار سال گذشته در دانشگاه "یو سی ال ای" شهر لسآنجلس اجرا شد.تکنیکهای مورد استفاده در این اثر مجموعه ابداعاتیست که دستاورد سالهای آموختن، نوازندگی و تجربه است. در این اجرا از هنر نوازندگان برجستهکوبهای پژمان حدادی و شهاب پارنج بهرهمند بودم که در پستهای آینده قسمتهای همنوازی را نیز به حضورتان تقدیم خواهم کرد.