🌐 #اسلاوی_ژیژک: وظیفه ماست قویا از
#مقاومت_کردها علیه بازیهای کثیف دفاع کنیم.
✍🏽 #سلاوی_ژیژک🖊ترجمه مقاله از ایندیپندنت: رضا صالحینیا
آیا آنها باید خود را در محراب همبستگی ضد امپریالیسم قربانی کنند؟ آیا کُردها در حالی که دولتهای پیرامونشان به تدریج در حال فرو رفتن در یک بربریت جدید هستند، تنها کور سوی امیدند؟
بیش از صد سال پیش، "کارل می" کتابی پر فروش، با عنوان "کردستان وحشی"، در مورد ماجراهای یک قهرمان آلمانی به نام "کارا بن نمسی" نوشت. این کتاب بسیار محبوب، درک اروپای مرکزی از کردستان را بنیاد نهاد: مکانی مملو از جنگهای قبیلهای وحشیانه، سرشار از صداقت بیپیرایه و حس افتخار، همچنین خرافات، خیانت و یک جدال ابدی بیرحمانه. این تقریبا کاریکاتوری از دیگریِ وحشی نزد تمدن اروپایی بود.
اگر به کُردهای امروز نگاه کنیم، قطعا نمیتوانیم در مقابل این کلیشه شگفتزده نشویم – در ترکیه، جایی که من تا حدی خوب شرایط آن را میشناسم، متوجه شدهام که اقلیت کُرد، مدرنترین و سکولارترین بخش جامعه، به دور از هر بنیادگرایی مذهبی، با یک فمینیسم توسعهیافته و ... است. (اجازه بدهید به جزئیاتی که در استانبول آموختهام اشاره کنم: رستورانهای کُردها هیچ نشانه/نمادی از خرافات را تحمل نمیکردند...)
هوش پایدار (نامی که ترامپ بر خودش نهاده) خیانت اخیرش به کُردها را ( او به طرز موثری از حمله ترکیه به سرزمین با اکثریت کُردها در شمال سوریه چشمپوشی کرد) با این اشاره که "کُردها فرشته نیستند" توجیه کرد. البته، چون برای او تنها فرشتههای منطقه، اسرائیل (به خصوص در کرانه غربی ) و عربستان (به خصوص در یمن) هستند. با این وجود، از جهاتی دیگر، کُردها تنها فرشتههای آن بخش از جهاناند.
سرنوشت کُردها آنها را نمونهای از قربانیان بازیهای استعماری جغرافیای سیاسی میسازد. آنها در همسایگی مرزهای چهار دولت (ترکیه، سوریه، عراق و ایران ) تقسیم شدهاند. کسی به خودمختاری کامل آنها (سزاوار چیز بیشتری هستند) علاقهای ندارد و آنها بهایش را به طور کامل پرداختهاند.
آیا ما هنوز بمبارانهای گسترده صدام حسین با گازهای سمی بر علیه کُردها در اوایل دهه ۹۰ میلادی را به یاد میآوریم؟ در سالهای اخیر، ترکیه یک برنامه سیاسی-نظامی به خوبی طراحیشده را بازی کرده است. به صورت رسمی در مبارزه با داعش بوده، اما به شکل موثری کُردها را که واقعا درگیر جنگ با داعش بودهاند، بمباران کرده است.
در چند دهه اخیر، توانایی کُردها برای سازماندهی زندگی اشتراکی خودشان، در یک شرایط تجربی تقریبا ایدهآل محک زده شد: زمانی که به آنها فضایی برای تنفس آزادانه، خارج از جدال دولتهای اطراف شان داده شد، جهان را شگفتزده کردند.
پس از سقوط صدام، منطقه کُردنشین واقع در شمال عراق با داشتن نهادهایی با کارکرد قوی و حتی پروازهای منظم به اروپا، به تنها منطقه امن عراق تبدیل میشود. در شمال سوریه، سرزمین محصور کُردها در
#روژئاوا، مکانی منحصر به فرد در آشفتگی ژئوپولیتیکی امروز بود: هنگامی که کُردها مهلتی کوتاه از همسایگان بزرگ خود که همیشه آنها را تهدید میکردند گرفتند، جامعهای بنا کردند که هیچ کسی نمیتواند آن را مصداق واقعی یوتوپیا نداند.
از دیدگاه حرفهای خودم، متوجه جامعه روشنفکر پیشرو
#روژآوا شدم. چرا که آنها مرتب مرا دعوت به سخنرانی میکردند. این برنامهها به دلیل درگیریهای وحشیانه نظامی در منطقه قطع شد. اما آنچه من را بسیار ناراحت کرد، واکنش برخی از همکاران "چپگرا"ی من بود که از اتکای اجباری کُردها به آمریکا ناراحت شدند.
آنها که گرفتار در جدالهای میان ترکیه، جنگ داخلی سوریه و آشفتگیهای بین عراق و ایران بودند، چکار میبایست میکردند؟ آیا آنها انتخاب دیگری داشتند؟ آیا آنها باید خود را در محراب همبستگی ضد امپریالیستی قربانی کنند؟
این دیدگاه سرزنشآمیز چپ، کمتر از مساله مقدونیه، تهوعآور نبود. چند ماه پیش مشکل نام "مقدونیه" مورد بحث بود.
راهحل پیشنهاد شده، تغییر نام به "مقدونیه شمالی" بود. اما این راهحل بلافاصله توسط جناحهای تندرو دو کشور مورد حمله قرار گرفت. مخالفهای یونانی اصرار داشتند که مقدونیه یک اسم یونانی قدیمی است، و مخالفهای مقدونی احساس کردند که با تنزل به یک استان "شمالی" تحقیر شدهاند، زیرا آنها تنها مردمی هستند که خود را مقدونی میدانند...
👥علوم اجتماعی، مسائل روز
👥👉 @SOCIAL_SCIENCE 👉🏾 @SOCIAL_SCIENCE📌مقاله کامل در لینک زیر
🔻https://telegra.ph/سلاوی-ژیژک-وظیفه-ماست-قویا-از-مقاومت-کردها-علیه-بازی%E2%80%8Cهای-کثیف-دفاع-کنیم-10-24🌐لینک مقاله در روزنامه ایندیپندنت
🔻https://bit.ly/2MBxHaK