#روایت_دخترانی که
با #رد_خون به دنبال
#هویت_جدید هستند
🗞روزنامه شهروند، شنبه ۳۰ بهمن ۱۳۹۵
@Social_Science🔴 #بازی_با_رگ_احساسات ما به فرزندانمان آموختهایم هیجانات خود را ببلعند در خلأ راههای امن رسیدن به آرامش، نوجوانان به
بازی خون میرسند
لیلا مهداد | «وقتی عصبانی هستم و نمیتونم کاری کنم، روی خودم خالی میکنم. در آن لحظه اصلا به فکر نیستم و نمیدونم دارم چیکار میکنم» مهرو ١٦سال دارد، دو سال پیش
با نخستين شکست عشقیاش سه، چهار خط روی دست خود انداخته اما بعد، دعوای پدرومادرش خطهای بعدی را به قبلیها اضافه کرده و خط انداختن برایش عادتی شده تا به هر بهانهای رد خونی روی دستهایش یادگاری بگذارد. کاری که از دوستش سارا آموخته و او نیز از صفحات اینستاگرام.
«دخترای زیادی بعد از شکست عشقی یا هر مشکل دیگهای روی بدنشون خط میاندازن و عکسشو میذارن تو اینستاگرام. «د. ج» بعد از پخش عکس خودکشیاش کلی فالوئرهای پیجش زیاد شد.» اما فریبا تنها برای مشهورشدن
بازی با خون را شروع کرده است. «دنبال افاده بودم و میخواستم همه بگویند عجب دختر
با دل و جرأتی. بعد از رد انداختن کلی تو مدرسه شهره شدم و همه ازم حساب میبردن.»
خشونتی از جنس تیغ و خون
ساعدهای خطخورده
با تیغ و ردهای خون دلمه بسته مد این روزهای دختران دبیرستانی است؛ دختران دبیرستانیای که حالا میخواهند مرد شوند و برای همین دیگر نه داد میزنند، نه گریه میکنند و نه فریاد به حالشان افاقه میکند، چون یاد گرفتهاند خشمشان را مشت کنند و به دیوار بکوبند اما وقتی حالشان خرابتر است دست، پا، ران یا حتی سرشان را به کام «کاتر» یا «تیغ» میدهند تا آرام شوند. تمام حرفشان این است که میخواهیم به آرامش برسیم و درد کشیدن کمک میکند مشکلات کمتر آزارمان بدهد. دختران خطخطی چون
با گریه و فریاد آرام نشدهاند، روش خشن
بازی با خون را انتخاب کردهاند؛
بازیای که قانون عجیبی دارد چون در میان دختران نوجوان هر کسی بتواند آزار بیشتری به دست خود برساند،
بازی را برده است؛...
🗞گزارش کامل در روزنامه شهروند
http://mobile.shahrvand-newspaper.ir/News/Mobile/Main/93375/👥کانال علوم اجتماعی
👥Telegram.me/Social_Science