تحزب؛ فرصتها و موانع در گفتوگو با رحيم ابوالحسني
#احزاب و
#رسانهها ؛
#ابزار_دموكراسي@Social_Scienceتجربههاي حزبي ما در ايران، هيچگاه موفق نبوده است
وقتي
احزاب مطالبات جامعه را ميگيرند، در هنگام اولويتبندي آنها در واقع، سياستهاي مناسب، معقول، مطلوب و شدني را تدوين ميكنند و از طريق نمايندگان و نيروهاي خود به نظام سياسي ميرسانند. اين باعث ميشود كه در وهله اول، مطالبات واقعي، عيني، معقول و مطلوب باشد نه مطالبات پوپوليستي و بياساس و ناممكن. ديگر اينكه وقتي
احزاب در تصميمگيري حضور دارند سعي ميكنند نيروهايي را كه توانايي تحقق سياستهاي آنها را دارند از طريق مشاركت در انتخابات، به درون حكومت بفرستند. بنابراين،
احزاب به نوعي نخبهگرا هستند زيرا غيرنخبگان نميتوانند سياستهايي را تدوين يا اجرا كنند كه جامعه را نجات دهد.
احزاب براي اينكه بتوانند در دورههاي بعدي راي بياورند و بتوانند تسلط يا سلطه خود را ادامه دهند ناگزير نخبگان را براي نمايندگي و پستهاي اجرايي معرفي ميكنند. نقش سومي كه
احزاب دارند حمايت از هيات حاكمهاي است كه مطلوب آنها است؛ يعني
احزاب همواره نمايندگان خود را به لحاظ فكري تغذيه ميكنند و هيات علمي يا اجرايي خود را تقويت ميكنند و با تبليغات و حمايتهايي كه از آنها به عمل ميآورند براي آنها در جامعه مشروعيت ايجاد ميكنند. بنابراين،
احزاب به دو طريق ميتوانند باعث كارآمدي سيستم شوند؛ اول از طريق ورود نيروهاي نخبه و تصميمات صريح و سياستهاي درستي كه اتخاذ ميكنند و دوم، از طريق حمايتهايي كه آنها در فرآيند اجرا و از لحاظ تبليغات جامعهپذيري و ايجاد مشروعيت براي هيات حاكمه خود انجام ميدهند... . متن كامل اين گفت و گو را مي توانيد در لينك زير بخوانيد؛
http://etemadnewspaper.ir/Default.aspx?NPN_Id=699&PageNO=7#"
#سياستنامه" صفحه اي از روزنامه "
#اعتماد" است كه به فلسفه، تاريخ، سياست و جامعه شناسي مي پردازد.
👥کانال علوم اجتماعی
👥https://telegram.me/joinchat/B8dgVjzw2lSWh3ZSpj1VhQ