سوسیالیسم کارگران

از نامه #ویدا_ربانی خبرنگار زندانی در حمایت از #پخشان_عزیزی، #نسیم_سیمیاری و #وریشه_مرادی:

در آن لحظاتی که باتون ها با ضربات پیاپی فرود می آیند، گلوله‌ها پوست تن را می‌شکافد یا از فاصله‌ای نزدیک حباب چشمی را می‌ترکانند، در آن لحظه‌ای که زیر پوتین لگدمال می‌شويم و... در آن لحظات چه هستیم؟ بشر دارای حق و مسئولیت و شان انسانی یا تکه‌ای پوست و گوشت و استخوان رها‌شده؟ در دادگاه‌ها ولی ما همواره شهروندانی هستیم که باید پاسخگوی اعمال خود باشیم.

در شرایط استثنایی که مدام خود را به نرم و قاعده بدل میکند، در رویارویی بدن‌ها، در تقابل با آن مامور دارای اقتدار ما به حیات صرف و به هیچ بدل می‌شویم. حقوق ما به سادگی به تعلیق درمی‌آيد، آماج خشونت می‌شويم و دوباره آن تن بی‌حق‌شده در کالبد شهروندی چپانده می‌شود، برای اینکه حضور در دادگاه مختص شهروندان است، چراکه پرنده‌ای بی‌حق و مسئولیت را نمی‌توان به دادگاه برد.

پخشان عزیزی، هم‌بندی من، حکم اعدام گرفته است و دو همبندی دیگرم نسیم سیمیاری و وریشه مرادی در خطر حکم اعدام هستند. آنها شهروند شده‌اند و باید قانون بر آنها اعمال شود. پخشان در همان «وضعیت استثنایی» که به آن اشاره کردم، آن وضعیتی که خود را به نرم و قاعده تبدیل کرده برای چند ماه به روایت خودش در نامه‌ای که از او منتشر شده، مورد شکنجه و آزار قرار گرفته است. وقتی سر پخشان به دیوار کوبیده می‌شد، پخشان حیات صرف بود و قانون از او دفاع نمی‌کرد، اما همان اقتدار قانونی امروز او را به عنوان شهروند شناسایی می‌کند و مستحق اعدام می‌داند.

نسیم سیمیاری همین وضعیت دوگانه را زندگی می‌کند. او چندماه را در خانه امن سپاه گذرانده در ناکجایی و در بی‌پناهی، در رها‌شدگی از حقوق قانونی. مانند همان انسان لعنت‌شده‌ای که قانونی از او حمایت نمی‌کند و  همان انسان مقدسی که تنها حافظ جان او خداست. ما ساعت‌های طولانی را با نسیم در هواخوری زندان گذرانده‌ایم و هر‌یک از بازداشت‌ها و بازجویی‌هایمان حرف زده‌‌ایم. نسیم گاهی تنها اشاره‌های کوچکی به آنچه در آن چند ماه بر سرش آورده‌اند، می‌کرد. من لابه‌لای خنده‌ها و حرف‌های پراکنده شنیدم که نسیم زیر فشار برای اعتراف از شدت درد و ضعف از هوش می‌رفته است. نسیم آن چند ماهی که در بازداشت بود هیچ حقی نداشت، نسیم در آن چندماه حیات صرف بود، حیات بدون شان و منزلت و حقوق انسانی.

#نه_به_اعدام
#زن_زندگی_آزادی
#ژن_ژیان_ئازادی
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
@zan_j

برای #نسیم_سیمیاری که با اتهام بغی در زندان است در خطر دریافت حکم سنگین قرار دارد❗️


من چند ماه پیش با نسیم همبندی بودم. نسیم یکی مثل همه ماست؛ با همون مشکلایی که همه ما باهاش درگیر بودیم، درگیر بوده. یه زندگی داشته مثل زندگی همه ما. تنها فرقش با خیلی از ما شاید این باشه که بیشتر و شجاعانه‌تر مبارزه کرده.

وقتی نسیم بعد از اعتصاب غذاش رفته بود پیش بازپرس پرونده‌ش (جلایر) تهدیدش کرده بود که اعدامش می‌کنن؛ با نسیم خیلی بدرفتاری کرده بود و بد حرف زده بود. توی بند نسیم رو همه خیلی دوست دارن. وقتی از پیش بازپرس اومد همه به هم ریخته بودن. نسیم بقیه رو آروم می‌کرد... نسیم آروم و محکمه، چه تو راه‌رفتنش، چه تو حرف‌زدنش. رفیق خیلی خوبیه.

دو روز پیش که خبرا رو خوندم و دیدم افشاری هم باهاش رفتار بدی داشته فکر کردم که چرا همشون باهاش این‌طور می‌کنن و فقط به این نتیجه رسیدم که نمی‌تونن ببینن زنی جرئت می‌کنه که... مهم نیست این جمله چطور تموم میشه. زن نباید جرئت کنه و نسیم سرشار از شجاعت و جرئت و جسارته... و البته زندگی...

نسیم هیچکدوم از بچه‌های #زن_زندگی_آزادی رو فراموش نکرده. همیشه وقتی آهنگ می‌ذاشتن می‌گفت «بارون» رو بذارن؛ آهنگی که #حمیدرضا_روحی می‌خوند رو می‌گفت؛ هروقت هم بارون میومد توی هواخوری با دوستاش می‌خوندن. حتی یک بار رو هم یادم نمیاد که موقع خوندنش اشک تو چشماش حلقه نزده باشه.

عکس #توماج_صالحی رو هم از روزنامه بریده بود و زده بود به دیوار تختش. نسیم به یاد همه هست. نسیم واقعا عاشق رپه. دیوار تختش پر از متن آهنگای رپه. بیشتر تیشرتاش عکس رپرا روشونه.

نسیم همیشه می‌گفت «این وضع در خونه همه رو می‌زنه. حواسمون باید باشه که ما جز همدیگه هیچکس رو نداریم... با آدمای بی‌صدا همه کاری میتونن بکنن...» نذاریم نسیم بی‌صدا بمونه. نسیم نیاز داره به ما. همین امروز هم نیاز داره.
🖍ناشناس
#نسیم_غلامی‌سیمیاری
#زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#زن_زندگی_آزادی
#علیه_سرکوب
#علیه_اعدام
@zan_j

برای نسیم سیمیاری
تو مثل ستاره‌ها شب‌ را از شب‌زده‌ها دور می‌کنی
نویسنده: ناشناس
من برای مدت کوتاهی در زندان اوین زندانی بودم. از وقتی آزاد شدم هیچ روزی نبوده که به بچه‌ها فکر نکنم. امروز که گشت‌های ارشاد و حجاب‌بان‌ها را دیدم بیشتر از همیشه به بچه‌ها و بیشتر از همه به #نسیم_سیمیاری فکر کردم. من برای مدت کوتاهی فرصت داشتم با نسیم همبند باشم. نسیم رو پارسال اردیبهشت سپاه بازداشت کرده بود. چهار ماه در سلول انفرادی نگهش داشته بودند، فقط برای ۱۰ روز با دو نفر دیگر هم‌سلولی شده بود و باز نسیم را به انفرادی برده بودند. چهار ماه خیلی کم غذا خورده و مدام اعتصاب غذا کرده بود. وقتی هم که در زندان اوین بود هشت روز به‌خاطر بلاتکلیفی‌اش اعتصاب غذا کرد. به قول بازداشتی‌های #زن_زندگی_آزادی، نسیم «مبارز خیابونی» بود، یعنی نسیم هم یکی از آن‌هایی بود که آن ماه‌ها خیابان‌ها را برای «آزادی، آزادی، آزادی» پر کرده بودند.
من به‌خاطر وجود آدم‌هایی مثل نسیم جرئت پیدا کردم که بدون روسری در خیابان‌ها راه بروم و حس کنم که پشتم گرم است و کسی حق ندارد چپ نگاهم کند. از روزی که آزاد شده‌ام هرروز نگران نسیم هستم. نسیم را درگیر پرونده سنگینی کرده‌اند. هرروز هم یک چیز جدید به او می‌گفتند، اول پرونده‌اش از یکی شد دو تا، بعد هم آدم‌های دیگری به پرونده‌اش اضافه شدند و بعد هم اتهاماتش زیادتر شد. به نسیم در کنار اتهام‌های دیگر، اتهام محاربه زده‌اند که مجازاتش می‌تواند اعدام باشد. از دوستانم در زندان در مورد نسیم که خبر گرفتم گفتند که هر مقام قضایی را که دیده به اعدام تهدیدش کرده‌اند. نسیم هنوز بلاتکلیف است و حکمی ندارد، باوجود اینکه دارد می‌شود یک سال که بازداشت شده است.
من نسیم را با محکم راه‌رفتنش و صورت قوی و آرامَش به یاد می‌آورم. ما برای اینکه باز هم در مقابل این گشت‌های ارشاد و حجاب‌حجاب‌بان‌ها بتوانیم برای داشتن آزادی، احساس امنیت کنیم به نسیم‌ها نیاز داریم. نسیم خیلی از ما را نمی‌شناخت اما به‌خاطر ما تمام آزارهایی را که دید به جان خرید. نسیم را اگر الان ببینید موهایی با اندازه متوسط دارد. نسیم یکی از آن‌هایی بود که در «زن، زندگی، آزادی» موهایش را بریده بود. می‌گفت که قبلا موهایش خیلی بلند بوده. می‌‌گفت که اگر آزاد شدم می‌توانم عکسش را پیدا کنم که به موهایش پرچم ایران بسته. می‌گفت این عکس هم در پرونده‌اش هست. من هم یکی از اولین کارهایی که بعد از آزادی کردم همین بود و وقتی پیدایش کردم دلم از شجاعتش دوباره لرزید.


#زنده_باد_انقلاب
#زن_زندگی_آزادی
#پیش_بسوی_اتحاد_جنبش_ها_حول_نان_کار_آزادی
#کارگر_زندانی_زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نان_کار_آزادی_حکومت_کارگری


@Skaregari

#نسیم_سیمیاری، از بازداشت‌شدگان جنبش زن، زندگی، آزادی در اعتراض به ادامه بلاتکلیفی‌اش از دیروز دست به اعتصاب غذا زده است.
🔹نسیم سیمیاری در تاریخ ۲۸ اردیبهشت‌ماه ۱۴۰۲ دستگیر شد. او پس از دستگیری به مدت چهارماه در سلول‎های انفرادی بند ۲-الف و ۱-الف اطلاعات سپاه نگهداری شد. براساس گزارش‌های دریافتی او درحال حاضر به «اخلال در نظم» و «اجتماع و تبانی به قصد اقدام علیه امنیت» متهم شده است، اما هنوز هیچ تاریخی برای برگزاری دادگاه به وی اعلام نشده و از آزادی او با قرار وثیقه نیز ممانعت به عمل آمده است.
نسیم سیمیاری هم‌اکنون هفتمین‌ماه بازداشت موقتش را در بند زنان زندان اوین سپری می‎کند.


#زنده_باد_انقلاب
#زن_زندگی_آزادی
#پیش_بسوی_اتحاد_جنبش_ها_حول_نان_کار_آزادی
#پیش_بسوی_اعتصابات_سراسری
#کارگر_زندانی_زندانی_سیاسی_آزاد_باید_گردد
#نان_کار_آزادی_حکومت_کارگری

@Skaregari