«بامداد»
آه بامداد
هر چه کرد و هر چه بود
بهترینِ شعرهای قرن را سرود
چون سپیده بود
گاه غنچه میشکفت
یک گل غریب
در میان خلوت حیاط در بهار
گاه مثل صبحهای غمگرفته شمال
میگرفت
تیره بود و تار
گاه در میان عصر اطلسی
خواب سالهای تفته را
آه میکشید
گاه چون پرندهیی
در میان آسمان بیکران یک وجب اتاق خویش
میپرید
گاه مثل کودکی
در تمام کوچههای سنگلاخ بیدلیل شهر
میدوید
هر چه کرد و هر چه گفت و هر که بود
بهترین شعرهای این زمانه را سرود
پس بر او
تا قیامت زبان پارسی
درود!
بهمن 84
شعر «بامداد» از مجموعه شعر زندگانی قدیمیست
شاعر: استاد سیروس شمیسا
#اشعار_استادشمیسا #استادسیروس_شمیسا @siroosshamisaآدرس حساب اینستاگرام استاد سیروس شمیساhttps://www.instagram.com/p/B55qlCjJ4ay/?igshid=13x45g6nekyeq