شورای صنفی دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف

✍🏻 شماره شصت و هفتم #نشریه_شورا منتشر شد.

🔶 آنچه در این شماره می‌خوانید:

🔹 بازگشت شورا / سرمقاله
🔹 کمیته تصمیمات یواشکی / یادداشت
🔹 مسئله سنوات / گزارش
🔹کمیته‌ای شدم! چیکار کنم؟ / یادداشت

🆔 @sharif_senfi

«شورا»

❇ پس از چند سال وقفه، هم اکنون می‌توانید نسخهٔ چاپی شمارهٔ شصت و هفتم #نشریه_شورا را از دفاتر واحدهای شورای صنفی در دانشکده‌ها بردارید.

🆔 @sharif_senfi

✍🏻 شماره شصت و ششم #نشریه_شورا منتشر شد.

🔶 آنچه در این شماره می‌خوانید:

🔹 روی جدید امنیت! / سرمقاله
🔹 مسیر پر پیچ و خم امنیت / گزارش
🔹 معجون امنیت / یادداشت
🔹طرح دوچرخه‌ی اشتراکی / یادداشت

🆔 @sharif_senfi_media

#نشریه_شورا
#کمیته_رفاهی

💢 حال شما خوب است، اما ما باور نمی‌کنیم!

◀️ برای گرفتن عکس‌های این شماره #نشریه_شورا، به خوابگاه متأهلی رفتم. حیفم آمد که تجربۀ حضورم در خوابگاه متأهلی را با شما در میان نگذارم. اکنون چندکلمه‌ای با مسئول این خوابگاه حرف دارم:

❗️مسئول عزیز! شاید اگر به‌جای این همه تأکید بر تشریفات ...

📋 متن کامل گزارش نگین خسروانی‌نژاد را می‌توانید در صفحه ویرگول شورای صنفی مطالعه کنید.

🆔 @sharif_senfi

✍🏻 شماره شصت‌وپنجم #نشریه_شورا منتشر شد.

🔶 آنچه در این شماره می‌خوانید:

🔹 متاهلی صدا ندارد / سرمقاله
🔹 در خوابگاه متاهلی دانشگاه شریف چه می‌گذرد؟! / یادداشت
🔹 آن روی سکه / مصاحبه
🔹 حال شما خوب است اما ما باور نمی‌کنیم / گزارش

🆔 @sharif_senfi_media

#نشریه_شورا

✅ روز دانشجو، جشن تولد نیست!

گرامی‌داشت یاد شهدای ۱۶ آذر ۱۳۳۲، در سالیان نخست به شکل تعطیل کردن کلاس، دعوت به سکوت و نظایر آن بود. در آستانه دهه چهل، زنده‌یاد پروانه اسکندری، دانشجوی حقوق و عباس شیبانی، دانشجوی پزشکی، سخنرانان اولین مراسم عمومی و متمرکز این روز بودند. اما در سال‌های اخیر، برنامه‌های جشن‌گونه به مناسبت روز دانشجو زیاد شده است. برنامه‌هایی که مبنایش این است که در آن به مخاطب خوش بگذرد. ممکن است خواننده‌ای دعوت شود، استندآپ برگزار شود و حتی برای بالا بردن هیجان، در یک قرعه‌کشی بین حاضران جایزه‌ای توزیع شود. در کنار این برنامه‌ها، توزیع یک غذای متفاوت به همراه مخلفات پر و پیمان‌تر، شکل دولتی این گرامی‌داشت‌های روز دانشجو است. مبنایش نیز همان ایده خوش گذشتن است اما انتخاب ۱۶ آذر به عنوان روز دانشجو حامل بار معنایی و هویتی است که با این نوع هیجان ناسازگار است و بیشتر از جنس شور کنش جمعی است.
این هویت، میراث شهدای این روز است که در قبال وضعیت جامعه، کنشی مشخص داشتند و نمی‌توانستند بپذیرند که دولتی کودتایی در یک وضعیت استبدادی بر مملکت حاکم شود. اعتراض آنها به غارت منابع ملی بود. نکته‌ای که این اعتراض را ارزشمند می‌کند توجه به این نکته است که گرچه در این چنین ساختاری منافع کل جامعه کمتر می‌شد، اما در همین وضعیت غارت نیز برندگان و بازندگانی وجود دارند. بر اساس تجربه پیشینی از رفتار پهلوی‌ها در سه دهه قبل و همچنین با اطلاعات امروز ما از رفتار رژیم سلطنتی در دهه‌های بعد، بهره‌مندی دانشگاه و دارندگان مدارک عالیه از مشاغل عالیه یا امتیازهای ویژه امری مرسوم بود. در این شرایط، اعتراض به این دولت و وضعیت با قطع منافع آتی و عوارضی همچون حبس، حصر، تبعید و البته مرگ همراه بود. انتخاب دانشجویان اما همراهی با جنبشی ملی بود. آنها معتقد نبودند که درد و رنج این گروه به ما ربطی ندارد و حوزه‌ی کاری و تخصصی ما چیز دیگری است. سخن و اعتراض آنها، همراهی با دیگر گروه‌ها و بازندگانی بود که صدایی در جامعه نداشتند و از طردشدگان بودند.

📝 یادداشت محمد ملانوری برای نشریه شورای صنفی

🆔 @sharif_senfi

✍🏻 شماره شصت‌وچهارم #نشریه_شورا منتشر شد.

🔶 آنچه در این شماره می‌خوانید:

🔹 قانون یا قانان؟ / سرمقاله
🔹 تحصیل، تهذیب، ورزش / گزارش
🔹 #هشت_و_نیم و نظرات شما / نظرسنجی

🆔 @sharif_senfi

✍🏻 شماره شصت‌وسوم #نشریه_شورا منتشر شد.


🔶 آنچه در این شماره می‌خوانید:

🔹دختر شما هر شب دیر به خوابگاه می‌آید! / گفت‌وگو
🔹 تو خود آفتاب خود باش / سرمقاله
🔹 انصاف‌مون کجا رفته؟! / یادداشت
🔹 یک انسان کوچک، یک مشکل بزرگ / یادداشت
🔹 اولین صید تابستانه / گزارش

🆔 @sharif_senfi