🔆شریعتی در کویر شرحی از تجدد و تجددیافتگی جامعه خود و زوال تمامی عناصر معنوی آن می دهد.در آنجا او پس از طی سفر آفاقی از مزینان روستای موطنش تا پاریس و طی بحران های روحی و چالش های فلسفی در نسبت با سنت و تاریخ خود نا گزیر می شود سفری عمیق تر و انفسی را دیگر بار آغاز کند. این سفر درژرفا و اعماق ناخودآگاه جمعی و تاریخی اوست.شریعتی در این سفر در جستجوی بازگشت و اتصال به ریشه های فرهنگی و معنوی خود است. برای همین در کویر می خواهد فردیت خود و سوژه شدن و تولد نوین خود را تاب آورد و به تنهایی بر دوش بکشد. البته این تاب آوری و رنج بودن رنجی در عین آنکه فردی و اگزیستانسیل است اما بار یک تاریخ و سرزمین را نیز بر دوش دارد.
📌برای مطالعه کامل متن در وبسایت بنیاد فرهنگی شریعتی