شهرِ زنان، شهرِ امن

گرافیتی؛ فضا و جنسیت

✍🏽برگردان: زهره رجبی

🔻گرافیتی‌ها و هنر خیابانی می‌توانند بحث برانگیز باشند. اما همچنین این ابزار هنری می‌تواند وسیله‌ای برای تغییر اجتماعی، اعتراض یا ابراز تمایلات گروهای در حاشیه جامعه باشد.

🔻در بسیاری از شهرها، نقاشی‌های دیواری با زوال همراه است، و‌ بازنمایی‌‌کننده اجتماعات خارج از کنترل است، بنابراین غیرقانونی است. در برخی از شهرها ، در محدوده قانونی است و به عنوان نوعی «بیان اجتماعی» ارزش‌گذاری می‌شود.

🔻«هنر خیابانی»، از گرافیتی رسمی‌تر است و جایگاه محکم‌تری در جوامع دارد، اما هنوز هم می‌تواند شکل مهمی از ابراز وجود گروه‌های «خارج از محدوده رسمی کامیونیتی» باشد.
نقاشی دیواری، گرافیتی یا دیوارنگاری مدرن از نیویورک آغاز شده است.

🔻علاقه به این اشکال هنری از آنجا که امکان بیان اجتماعی گسترده وجود دارد، و به اشکال مختلفی از طراحب و بروز پیدا می‌کند - از برچسب‌های ساده هویتی گرفته تا بیانات اعتراضی و سیاسی، تا صحنه‌های پیچیده و زیبایی- که تقریباً همه می‌گویند «هنر» است.

گرافیتی؛ فضا و جنسیت

🔻هنر گرافیتی روش‌های مختلف فضای شهری را مختل می‌کند. ظم طبیعی به‌ظاهر برنامه‌ریزی شده شهرها را بهم می‌ریزد، به ویژه فضاهای کاملا برنامه‌ریزی شده‌‌ی
جهانِ شمال.

🔻عمل تولید گرافیتی همچنین می‌تواند به اختلال هنجاری و نرماتیو زندگی در شهر بیانجامد. گرافیتی می‌تواند صدای گروه‌های حاشیه‌نشین را به بقیه برساند. با این‌حال، در بسیاری از شهرهای جهان، نقاشی‌های دیواری بیشتر توسط مردان تولید می شود.
از این لحاظ، #گرافیتی - هم هنر و هم عمل - به طور كلی #مردانه
تلقی می‌شود.

🔻#زنان در اکثر شهرها به ویژه در فضا‌های خاص و شب‌ها هنوز بسیار آسیب‌پذیرتر از مردان هستند. #زنان هنرمند که کار #گرافیتی انجام می‌دهند، #آزار و اذیت #خیابانی توسط مردان را تجربه می‌کنند، از جمله آزار و اذیت جنسی توسط افسران پلیس.

🔻در واقع ، زنان هنرمند در حوزه گرافیتی با شرایط چالش برانگیزتری نسبت به مردان این حوزه روبرو می‌‌شوند و این امر باعث می‌شود دیوارنویسی‌های آنها در فضاهای شهری قابل توجه باشد.

🔻علاوه بر این، تصاویر و متونی که بسیاری از این زنان هنرمند ایجاد می‌کنند دارای پیام اجتماعی مهمی هستند. به خطر انداختن خود برای تولید هنر (که بیشتر سیاسی است) و فریاد زنان برای رسیدن به حق‌شان از شهر!

@Shahr_Zanan

منبع:
Nature of the cities

آگهی جنجال برانگیز یک دستمال آرایش پاک‌کن در چین/ منتقدان: تبعیض و توهین جنسیتی است

🔻یک کمپانی چینی تولید دستمال‌های مرطوب آرایش پاک‌کن با حذف یک آگهی بازرگانی از مردم معذرت خواست. این آگهی موجب خشم #قربانیان #اذیت و آزارهای #خیابانی در چین شده است.

🔻آگهی شرکت "پیورکاتن" که در چین "وایرال" شده است، زنی را نشان می‌دهد که با پاک کردن آرایش خود در خیابان مرد مزاحم و تعقیب کننده‌اش را می‌ترساند.

🔻کاربران شبکه‌های اجتماعی با محکوم کردن این آگهی می‌گویند این تبلیغ باعث می‌شود تا زنان برای توجهات جنسی ناخواسته به سمت خودشان مقصر قلمداد شوند.

🔻برخی دیگر نیز می‌گویند این آگهی زنان را بدون آرایش جذاب نمی‌داند و این موضوع توهین‌آمیز است./ عصر ایران به نقل از دیده‌بان زنان

@Shahr_Zanan

#شایع‌ترین رفتارهای زنان برای در امان ماندن از
#آزار و اذیت #خیابانی

🔺نتایج یک پژوهش نشان می‌دهد که جمعیت عظیمی از زنان با مشکل ترس از آزار خیابانی مواجه هستند.

۸۰درصد زنان مدام در حال ارزیابی محیط اطراف‌شان هستند.
۷۰درصد زنان از چشم تو چشم شدن با غریبه‌ها دوری می‌کنند!
۴۲درصد زنان یا عمدا خود را مشغول به صحبت‌کردن با موبایل می‌کنند و یا وانمود می‌کنند که دارند این کار را می‌کنند.
۳۷ درصد زنان عامدانه لباس‌هایی که کمتر جلب توجه کنند می‌پوشند.


منبع و نتايج پژوهش:
https://goo.gl/fuJuzh

https://t.center/Shahr_Zanan

#آزار #خیابانی چیست؟
🔻خشونت و آزار زنان به طور کلی در دو حوزه عمومی و خصوصی اتفاق می افتد. برخلاف خشونت در حوزه خصوصی که تنها در محیط خانه و از طرف خویشاوندان زن اتفاق می افتد، خشونت در حوزه عمومی عرصه های گسترده تری را در بر می گیرد؛همچون: خیابان، محل کار، مراکز آموزشی، تلویزیون و دیگر رسانه های جمعی، و.... اما آنچه در این گزارش مورد بحث قرار می گیرد، آزارهایی است که تنها در خیابان بر زنان اعمال می شود و امنیت روحی و جسمی آنها را به مخاطره می اندازد.

این آزارها معمولاً شامل آزارهای جنسی و روانی میشوند و بعضاً در اشکال حادتر، خشونت جسمی و فیزیکی را هم در بر می گیرد. در حالت کلی آزارهای خیابانی به دو شکل آزارهای گفتاری و رفتاری اعمال می شوند. این آزارها از رفتارها و گفتارهایی چون خیره شدن و نگاه سنگین شروع می شود و تا نهایت آن که تجاوز است، ادامه می باید. در واقع کلیه رفتارهایی چون خیره شدن، متلک پراندن، لمس کردن، بوق زدن، دنبال کردن، اصرار بر شنیدن یا دیدن آنچه شخص مایل نیست و در نهایت تجاوز، همگی رفتارهایی هستند که شامل آزارهای خیابانی می شوند.

آزار زنان در خیابان، از تلخ ترین و ماندگارترین تجربه های آنان است که از سال های نوجوانی و چه بسا کودکی با زنان همراه می شود و در طول عمر همراه آنهاست. خاطره این آزارها، نه تنها موجب تحقیر و تخریب عزت نفس و اعتماد به نفس زنان می شود، بلکه ذهنیت و وجود آنها را با ترسی دائمی و مرضی همنشین می کند؛ ترسی که ناشی از احساس گناه و ناامنی است و شخص را همواره در حالتی از انتظار و هراسِ مورد آزار واقع شدن قرار می دهد.

آنچه معمولاً به دنبال این گونه ترس و اضطراب زنانه ناشی از آزارهای خیابانی می آید، علاقه مندی ناخودآگاهانه زنان به دوری از جامعه است. دوری از مکان های شلوغ و پرازدحام و نداشتن ارتباط با افراد، ساده ترین حسی است که هر زنی که در معرض آزار قرار گرفته است، به آن تمایل پیدا می کند. از جمله آسیب هایی که پیامد آزارهای خیابانی در زندگی زنان است، گوشه گیری و انزواطلبی، ترس و فرار از داشتن هر گونه ارتباطی با جنس مخالف، از دست دادن اعتماد به نفس، احساس اضطراب و استرس، بدبین شدن به جامعه، کاهش مشارکت اجتماعی و آشفتگی در روابط اجتماعی است. در واقع، داشتن زندگی سالم و رفت و آمد راحت در اجتماع که حق هر انسانی است، در چنین موقعیتی از زنان سلب می شود.
منبع: مهرخانه
https://t.center/Shahr_Zanan

#آزار #خیابانی چیست؟
🔻خشونت و آزار زنان به طور کلی در دو حوزه عمومی و خصوصی اتفاق می افتد. برخلاف خشونت در حوزه خصوصی که تنها در محیط خانه و از طرف خویشاوندان زن اتفاق می افتد، خشونت در حوزه عمومی عرصه های گسترده تری را در بر می گیرد؛همچون: خیابان، محل کار، مراکز آموزشی، تلویزیون و دیگر رسانه های جمعی، و.... اما آنچه در این گزارش مورد بحث قرار می گیرد، آزارهایی است که تنها در خیابان بر زنان اعمال می شود و امنیت روحی و جسمی آنها را به مخاطره می اندازد.

این آزارها معمولاً شامل آزارهای جنسی و روانی میشوند و بعضاً در اشکال حادتر، خشونت جسمی و فیزیکی را هم در بر می گیرد. در حالت کلی آزارهای خیابانی به دو شکل آزارهای گفتاری و رفتاری اعمال می شوند. این آزارها از رفتارها و گفتارهایی چون خیره شدن و نگاه سنگین شروع می شود و تا نهایت آن که تجاوز است، ادامه می باید. در واقع کلیه رفتارهایی چون خیره شدن، متلک پراندن، لمس کردن، بوق زدن، دنبال کردن، اصرار بر شنیدن یا دیدن آنچه شخص مایل نیست و در نهایت تجاوز، همگی رفتارهایی هستند که شامل آزارهای خیابانی می شوند.

آزار زنان در خیابان، از تلخ ترین و ماندگارترین تجربه های آنان است که از سال های نوجوانی و چه بسا کودکی با زنان همراه می شود و در طول عمر همراه آنهاست. خاطره این آزارها، نه تنها موجب تحقیر و تخریب عزت نفس و اعتماد به نفس زنان می شود، بلکه ذهنیت و وجود آنها را با ترسی دائمی و مرضی همنشین می کند؛ ترسی که ناشی از احساس گناه و ناامنی است و شخص را همواره در حالتی از انتظار و هراسِ مورد آزار واقع شدن قرار می دهد.

آنچه معمولاً به دنبال این گونه ترس و اضطراب زنانه ناشی از آزارهای خیابانی می آید، علاقه مندی ناخودآگاهانه زنان به دوری از جامعه است. دوری از مکان های شلوغ و پرازدحام و نداشتن ارتباط با افراد، ساده ترین حسی است که هر زنی که در معرض آزار قرار گرفته است، به آن تمایل پیدا می کند. از جمله آسیب هایی که پیامد آزارهای خیابانی در زندگی زنان است، گوشه گیری و انزواطلبی، ترس و فرار از داشتن هر گونه ارتباطی با جنس مخالف، از دست دادن اعتماد به نفس، احساس اضطراب و استرس، بدبین شدن به جامعه، کاهش مشارکت اجتماعی و آشفتگی در روابط اجتماعی است. در واقع، داشتن زندگی سالم و رفت و آمد راحت در اجتماع که حق هر انسانی است، در چنین موقعیتی از زنان سلب می شود.
منبع: مهرخانه
https://t.center/Shahr_Zanan