#شاهنامه_تاریخ_استوره‌ای ۱۰- شاهنامه را چگونه باید دریافت و چگونه گزارد!؟ شش- نخستین چرخه زندآگاهی یادآوری: پدیدآورنده(ماتن) داستانهای شاهنامه مردم هزاران سال پیشند! بنیاد رویکرد زندآگاهانه شلایر ماخر در دریافت و گزارش متن، پیشگیری از «دریافت بد misunderstanding» است! او به یگانگی معنای فرجامین متن باور داشت و پندار چندمعنایی را نادرست می‌دانست! شلایر ماخر برآن بود که چون سخن(متن) آفریده آدمی است، برای شناخت سخن باید آدمی را شناخت و برای شناخت آدمی ناگزیر باید سخنش را شناخت و...! این نخستین چرخه «زندآگاهی» است! در رویکرد ماخر، چیره شدن بر شکاف زمانی و زمینی(مکانی) شدنی است! شکافی که پر کردنش بر دوش گزارنده(مفسر) متن است؛ گزارنده ناگزیر است زندگی ماتِن را بشناسد و با او هم‌احساس شود! اینچنین، نه تنها دریافت متن به همان برداشتی که ماتن داشته، که «فهم متن بهتر از ماتن» هم پنداشتنی و شدنی است! این رویکرد با یاری دانش روز در گزارش زندآگاهانه شاهنامه، شکاف زمانی هزاران ساله را پر و بسا چیزهایی از متن شاهنامه به دست می‌دهد که ماتن(نیاکان و فردوسی) خود درنیافته بودند! سخن دنبال می‌شود. @ShahnamehToosi