#شاهنامه_تاریخ_استورهای
۷- چرایی «استورهپروری»
از میان «دلایل وجودی» و چراییهای پردازش و
پرورش استورهها، میتوان نام برد از:
الف_کنجکاوی و پاسخجویی آدمی به نادانسته ها!
پرسیدن و جستن و نیز آفریدن پاسخ به پرسشها، سرشت آدمی است! نیاکان با در آمیختن دانستهها و پندارهها یا انگارههای خویش برای هر پرسشی پاسخی میآفریدند!
نمونه؛ کوهها را می شناختند و آنها را با رویش و بالیدن درختان همسنجی و میانگاشتند که
کوه نیز از زمین میروید و بالا میگیرد!
ب_ آرزوها و آرمانهای آدمی!
نمونه: آرزوی آسیبناپذیری و زندگی جاوید، به انگارشِ «رویین تنی» و پدیدآوردن پندارینههایی چون اسفندیار و آشیل میانجامد!
پ- رؤیاها و پندارهای آدمی!
هرچند خاستگاه رؤیاها و پندارها خودکنجکاویها و آرزوها و آرمانهاست، ولی میتواند جدا هم انگاشته شود! پندارِ دست داشتن
فرازمینیان در رویدادهای زمینی از این شمار است!
ج_ واکنش آدمی در برابر درماندگیها!
نمونه: درماندگی خویش در برابر سرمای سخت دوران یخبندان را برآمده از فزونی زور و توان یک دشمن پنداشته و این دشمن را
جاندار میانگاشتند و «دیو» مینامیدند! (دیو سرما)!
@ShahnamehToosi