🔷در ابتدای قرن نوزدهم برخی از کشورها وارد مرحله ای شدند که بعدها
عصر صنعتی نام گرفت در این دوران نیروی کار و مدیریت بر همه چیز چیرگی داشت و عناصر تولید تکامل بیشتری پیدا کردند. تولید اطلاعات نیز رو به فزونی گذاشت. به گونه ای که هم از حجم آن کاسته میشد و هم کاربردی تر میگردید. به همین دلیل کارکنان مجبور بودند علاوه بر استفاده از نیروی جسمانی خود از فکرشان نیز برای انجام کارها بهره بگیرند.
🔷در این عصر ابتدا نظریه
مدیریت حماری شکل گرفت که بر اساس آن برای ایجاد انگیزه در افراد به وعده و وعید بسنده می شد. تأکید بر سرپرستی یکی از پیامدها یا تبعات مدیریت توأم با درد و رنج جسمانی کارکنان بود.
🔷وقتی بشر مفهوم صنعت و تکنولوژی را دریافت اطلاعات قابل تولید بحدی رسید که دیگر نمی شد آن را در ذهن یک فرد به تنهایی نگهداری کرد. در این هنگام افراد برای آموزش به کلاسهای تخصصی میرفتند اعتقاد به انسان بزرگ نیز هنوز مطرح بود ولی نه با وسعت پیشین.
🔷در عصر صنعتی،
سرمایه منبع استراتژیک به شمار می آمد؛ در حالی که در عصر اطلاعات
دانش منبع استراتژیک است.
🔸منبع: تجزیه و تحلیل و طراحی سیستم. دکتر علی رضائیان
#آموزشی#مدیریت_صنعتی➖➖➖➖➖➖➖➖✨ انجمن علمی مديريت دانشگاه سمنان
🆔 @SemUniManagement
Iran
