@selseleyemoyedost((نامه ای دارم برای آقای وزیر شاید دست به دست به ایشان برسد))
سلام آقای وزیر
روزی که استخدام شدم
دختری 18 ساله با نشاط و شور و هیاهوی جوانی بودم و همکارانم میگفتن جوان است دیگر هنوز نون معلمی نخورده ....
راست میگفتن چوب معلمی نخورده بودم
بعد از گذشت 28 سال از آن روزها .....
خودم یک بیمارستان فوق تخصصی شده ام که هدیه ی روزهای خوب معلمیست
جوانیم هدر نشد خوب است بدانید در هر سال تحصیلی 12 کلاس 38 نفره داشته ام که به عبارتی می شود در هر سال 456 دانش آموز و طی 28 سال میشود 12768 دانش اموز که الان هر کدامشان خود یک معلمند برای جامعه ...
من دردهای جامعه ام را از 18 سالگی به جان خریده ام که امروز بعد از این همه خدمت صادقانه شما انواع امراض را به من نسبت دهی و برای خودت قانون وضع کنی ...
شب ها با دختران و پسرانی که هزاران مشکل داشتند شب را به صبح رساندم
باید الان افسرده روزگار آن ها باشم .
نور چشمان دختران و پسرانی شدم که چشمانی کم سو داشتند و اکنون دیده ام تار و ....
زانوانم دیگر استقامت کشیدن درد 456 نفر در هر سال را ندارد باید آرتروز زانو امانم را بریده باشد . ...
باز هم بگویم یا بس است ...
برای استخدام کاش قانون وضع میکردید که:
هیچ معلمی را نمیگذاریم آب در دلش تکان بخورد او فقط سر زنده و با نشاط باید باقی بماند که شغل او معلمیست
که شغل او شغل انبیاست که جامعه یعنی معلم و فرهنگ یک اجتماع یعنی آرامش قلبی یک معلم
دبیر 28 ساله ی شما ....!
#ارسالي_معلمي_شريف⭕️⭕️