مجله تلگرامی صدای پای آب

🇮🇷: @darvishnameh

🔴مردم ۱۶ شهر جهان اعتراض کردند به ساخت سدی که قربانی شماره یک آن مردم ایران هستند!🔴

1⃣ واقعاً ترکیبی از شوق، عشق، شور، خشم، حسرت، غم، تاسف و شرمندگی را باید توامان درک کرد از شنیدنِ چنین خبری!
👇
https://instagram.com/p/BZaZk_PnO9x

2⃣ به راستی ما را چه می شود و این گردِ مرگ و انفعال نشانه چیست؟ چرا دانشجویانی که روزگاری در مواجهه با کیفیت نامطلوب غذا در رستورانهای دانشکده، سینی ها را به هوا پرت می کردند، امروز در غار تنهایی شان کبک وار مخفی شده اند؟ آن نسل معترض و سلحشور که رگه هایی از آن در شخصیت فرهاد دماوندی در سریال شهرزاد رهگیری شده، اینک کجاست؟

3⃣ آیا دوباره باید از نو شروع کنیم؟ آیا باید به #مدارس_طبیعت امید ... یا دخیل بربندیم؟ آیا نباید روانشناسان، جامعه شناسان، علما و معماران چیدمان فرهنگی کشور فراخوانی بزرگ سرداده و نسبت به این مرگ خاموشِ جامعه امروز ایران هشدار داده و آسیب شناسی کنند؟!

4⃣ خاطره دیروز از #وزیر_آموزش_و_پرورش در دولت یازدهم، سخت مرا تکان داد: اینکه اینک دغدغه دولتمردان #آموزش نیست!
👇
https://t.me/iiraneman/1595

5⃣ به قول #استاد_رنانی عزیز: ما دیگر به دانشمند نیازی نداریم، ما اکنون دچار کمبود مفرط آدم‌های توانمند هستیم! پس لطفا به کودکان ما فقط زندگی کردن را یاد دهید. به آنها گفت‌وگو کردن را، تخیل را، خلاقیت را، مدارا را، صبر را، گذشت را، دوستی با طبیعت را، دوست داشتن حیوان را، لذت بردن از برگ درخت را، دویدن و بازی کردن را، رقصیدن و شاد بودن را، از موسیقی لذت بردن را، آواز خواندن را، بوییدن گل را، سکوت کردن را، شنیدن و گوش دادن را، اعتماد کردن را، دوست داشتن را، راست گفتن را و راست بودن را بیاموزید.

6⃣ من فکر می کنم اگر چنین کودکانی را تربیت کنیم، هرگز به جای آنکه امروز چنین شرمنده و مغموم و خجالت زده در پیشگاه مردم آن ۱۶ شهر جهان باشیم، می توانیم با افتخار به آینده بنگریم؛ آینده ای که در آن هرگز هیچ ایرانی ساعتها از نیمه های شب منتظر تماشای لحظه های جان دادن یک انسان در معابر عمومی شهرها و ورزشگاه هایش نمی ماند! می ماند؟

🇮🇷: @darvishnameh

🔴اگر جنایت داعش در پالمیرا و طالبان در انفجار مجسمه های بودا در افغانستان را محکوم می کنیم، چرا در #حسن_کیف سکوت کرده ایم؟!🔴

همانطور که اشاره کردم:
👇
https://instagram.com/p/BYVSDI0BXYn/

#محمت_علي_اسلان، يك نماينده مجلس از حزب دمكراتيك خلق ها HDP از شهر باتمان در مواجهه با تخریب حسن کیف برای ساخت سد ایلیسو، طاقت خود را از دست داد و به تنهايي تلاشی را به جريان انداخت تا اين تخريب را متوقف كند. او می گوید: "زماني كه ويديوي انفجار کهن سازه های حسن کیف را ديدم، نتوانستم آنرا باور كنم. مي بايست به بمباران #پالميرا (سوريه) از جانب #داعش و تخريب #مجسمه_هاي_بودا بدست #طالبان فكر كنم. از بين بردن اماكن تاريخي يك عمل تروريستي هست." علي اسلان در يك حركت خودجوش خود را با زنجير به صخره اي در دره حسن كيف مي بندد و براي مدت كوتاهي كار انفجار را به تعويق مي اندازد. دولت تركيه در پاسخ به انتقاداها ابراز كرده كه در منطقه جديد براي گردشگران برنامه هايي مانند غواصي براي بازديد از آثار تاريخي غرق شده ارایه خواهد شد!! شگفت آور آنکه وزارتخانه هاي مسئول جنگلها و منابع آب، فرهنگ و گردشگري تاكنون در اينباره سكوت كرده اند.

😱(چه شباهتی! نه؟)😱

#ردوان_ايهان، يكي از كنشگران پويش "نجات حسن كيف" كه عمليات انفجار را رصد مي كند، مي گويد كه بيش از هر چيز كوتاه بيني اين پروژه موجب افسردگي اوست. پس از به پايان رساندن #سد_ايليسو انتظار مي رود كه اين مجموعه حداكثر براي ٥٠ تا ٧٠ سال مورد بهره برداري قرار بگيرد و سپس تعطيل شود. به نظر ايهان، مقدار استحصال انرژي از اين طريق هيچگاه نمي تواند تخريب يك زيستگاه ۱۲ هزار ساله را توجيه كند. او مي گويد: "كسي كه گذشته اي ندارد، نمي تواند براي آينده خود تصميم بگيرد. آنها نه تنها تاريخ ما را نابود مي كنند، بلكه آينده مان را نيز با تخريب ميراث و از بين بردن منابع درآمد مان از ما مي گيرند."
زماني كه اين منطقه به زير آب فرو رود، ١٩٩ سكونتگاه غرق و ١٥ هزار نفر ناچار به ترك آنجا خواهند شد.
در جريان اين رخدادها پيرامون حسن كيف پيش از همه در صف مقدم مسئولان حفاظت از منابع تاريخي-يونسكو-سكوت كرده اند. دليل اين نكته آن است كه دولتها مي بايست آثار تاريخي كشورشان را خود به #يونسكو اعلام كنند تا اين سازمان بتواند آنها را به عنوان ميراث فرهنگي به رسميت شناسد. و از آنجا كه نقشه ها براي ساخت سد ايليسو از سالهاي ١٩٥٠ وجود دارند، دولت تركيه هيچگاه تلاشي براي ثبت حسن كيف به عنوان ميراث فرهنگي انجام نداد.
راني آملان، سخنگوي يونسكو مي گويد: "اين سازمان تعهدي ندارد تا درباره مسایل داخلي كشورهاي عضو خود قضاوت كند. از آنجا كه حسن كيف به عنوان ميراث فرهنگي ثبت نشده، يونسكو مي بايست آنرا يك امر داخلي بشمار آورد."
منتقدين يونسكو اما عقيده دارند كه دست روي دست گذاشتن و خودداري از ابراز نظر درمورد حسن كيف به وجهه اين سازمان آسيب مي زند. علي، يك باستان شناس كُرد، كه نمي خواهد نامش فاش شود، ساكنان منطقه را نيز متهم مي كند كه آنها اجازه ساخت سد را داده اند. او مي گويد: "تا حدود پنج سال پيش اينجا هنوز يك جنبش بسيار قوي عليه سد وجود داشت. اما اكنون مردم آنچنان به سياست دولت تركيه و جنگ در #سوريه مشغول شده اند كه ديگر اعتنايي به آثار تاريخي خود ندارند." با آنكه يكي از مقبره هاي مهم به موقع جابجا شد تا نجات پيدا كند، اما مردم تركيه توجه كافي به آثار باستاني ندارند؛ آنها اين آينده نگري را ندارند كه اماكن تاريخي به عنوان يك چشم انداز اقتصادي تأثير بيشتري دارد. او اضافه مي كند: "ما مي توانستيم ماچو پيچو و يا اهرام (مصر) را داشته باشيم، اما دولت به هر ميراثي كه در شرق آنكارا واقع شده باشد، اعتنايي ندارد!"

http://m.dw.com/de/antike-siedlungen-von-staudamm-bedroht/a-40242946

🔴 خواننده عزیز #درویشنامه!
خواهشم آن است که برای مقابله با تاریخ ستیزی و اعتراض به تداوم غلبه تفکر سازه ای در مدیریت آب، همچنان به معرفی و امضای پتیشن #نجات_میانرودان به سه روش زیر ادامه دهید:

1⃣ لینک مستقیم:
👇
http://change.org/p/mr-ant%C3%B3nio-guterres-secretary-general-of-the-united-nations-safeguarding-hoor-al-azim-lagoon

2⃣ از طریق فیلم آموزشی زیر:
👇
https://t.me/darvishnameh/6103

3⃣ و یا از طریق #ربات زیر:
👇
http://t.center/socialcamp_bot?start=inv_162621478

☑️جنایت زیست محیطی ترکیه.

🔵🔵🔵 آن هشت سال منحوس تمام شد، اما سایه‌ی مرگ و خون و خاک از خوزستان عزیزمان کم نشد. ما جنگ را خوب درک نکردیم، ما نخل‌های سوخته، آوارگی، فقر، گازِ خردل و مین‌های به‌جا مانده را ندیدیم. ما به روی مادران و پدران خسته از انتظار چشم بستیم و آینده‌ی خاکی فرزندانشان را خاکی‌تر کردیم. ما گمان بردیم که جنگ تمام شد! اما جنگِ خاک، نفس، تشنگی، همچنان ادامه دارد. معادله‌ی عجیبی‌ست، به جای کم شدن درد‌ها و رنج‌ها و به جای سبز شدن نخل‌های زیبا، هم‌چنان طوفانِ دردها ادامه ‌دار و بی‌توقف، تاب‌شان را بریده و نفس‌هایشان را بشماره انداخته است.

و این‌بار جنایت و بمب مهلک دیگری در انتظارشان کمین گرفته است. #سد_ایلیسو، تیر خلاصی‌ست بر پیکرِ کم جانِ هور، خوزستان، زاگرس و در نهایت کل سرزمین مادری‌مان.
بیایید در کنار هم، بیاد نفس‌های سنگینِ مردمانمان و بیاد همه‌ی هموطنانِ عزیزی که در آتش جهل دیگران سوختند و دَم نزدند، این‌بار یک‌صدا برای نفس‌هایشان برای نفس‌هایمان به جنایت #ایلیسو نه بگوییم.

❗️#سد_ایلیسو، یکی از سدهای بزرگِ در حال احداث در ترکیه است که ساخت آن از سال 2006 شروع شد و در سال 2019 به پایان خواهد رسید. این سد در جنوب شرق ترکیه و بر روی، رود دجله احداث می‌شود. رود دجله به سمت عراق سرازیر شده و از آنجا به هورالعظیم می‌رسد. احداث این سد، از ورود 56 درصد منابع آب دجله به خاک عراق جلوگیری می‌کند که در نتیجه آن فاجعه‌ی زیست محیطی عظیمی هورالعظیم و ایران را در بر خواهد گرفت.


✅با امضای نامه‌ی زیر که به دبیر کل سازمان ملل متحد نوشته شده، اعتراض خود را به جنایت‌ زیست محیطی #سد_ایلیسو نشان دهیم.‌

جناب آقای آنتونیو گوتیرس، دبیر کل محترم سازمان ملل متحد

با سلام احتراما به استحضار میرساند جمهوری ترکیه در دو دهه گذشته سدهای زیادی در حوضه آناتولی جنوبی و سرچشمه های دجله و فرات ساخته است که گنجایش تنها یکی از این سازه های غول آسا یعنی سد آتاترک روی فرات که در 1992 آبگیری شد به 48 میلیارد مترمکعب می رسد. همچنین ساخت سد 10.4 میلیارد مترمکعبی ایلیسو روی سرشاخه های دجله از دسامبر 2014 در دست نجام است.
ساخت این سدها، نظام آبشناختی دو رودخانه بزرگ دجله و فرات را به شدت متاثر و مختل کرده و می کند و به متروکه شدن چندین میلیون هکتار از اراضی کشاورزی در کشورهای سوریه و عراق انجامیده و بحرانی جدی در پایاب آنها یعنی هورالعظیم بوجود آورده است؛ بحرانی که سبب شده تا تالاب راهبردی هورالعظیم به بزرگترین کانون بحرانی ریزگرد در منطقه بدل شود.
جوامع بومی و مردم سوریه، عراق و ایران؛ یعنی: خاستگاه کهن ترین تمدنهای جهان چون ایرانی، سوری و بین النهرین، به شدت از اثرات ویرانگر این سدها آسیب دیده و می بینند.
ادامه روند ویرانگر سدسازی دولت ترکیه و مهار آب این دو رودخانه، گذشته از نابودی کشاورزی و تشنگی روستاها و شهرها در میان رودان، طغیان پدیده گرد و غبار در باختر ایران را هم پدید آورده و پیوسته تشدید می کند؛ فرآیند ویرانگری که نه تنها سلامت که فعالیتهای تولیدی و روزمره مردم را تهدید کرده و آبادبوم های انسانی را به سمت متروکه شدن سوق می دهد.
پیامدهای ویرانگر سدسازی در ترکیه نه تنها به فجایع انسانی ناشی از جنگ تحمیلی در سوریه و عراق دامن زده و حقوق بشر را تهدید میکند، که همچنین با مفاد کنوانسیون مقابله با بیابانزایی، و بیانیه حقوق جوامع بومی سازمان ملل آشکارا مغایرت تام دارد.
چنین است که ما امضاکنندگان زیر از سازمان ملل متحد و یونسکو درخواست رسیدگی به وضعیت نگران کننده حقابه جوامع بومی مولد در حوضه آبخیز دجله و فرات را داریم و خواهان احیای دوباره میان رودان از طریق گشودن دریچه های سدهای آناتولی جنوبی (بویژه سد آتاترک) و جلوگیری از ساخت و آبگیری سدهای در دست ساخت (بویژه سد ایلیسو) هستیم.

@sedayepayeab1


🔹 این مطلب برای اولین بار در ساحت زیست ، توسط خانم #ربابه_ساریجالو ، کارشناس ارشد محیط‌زیست منتشر گردید.

🔹 لطفا شما هم با کلیک روی لینک و امضای این پتیشن به پویش میانرودان بپیوندید ⬇️⬇️

http://www.change.org/p/mr-ant%C3%B3nio-guterres-secretary-general-of-the-united-nations-safeguarding-hoor-al-azim-lagoon

🇮🇷: @darvishnameh

🔴بنویسید: سد ایلی سو؛ بخوانید: بمب ساعتی!🔴

یادداشت مهم پیش رو، حاصل همکاری دو نویسنده سوئیسی - Christine Eberlein از سازمان غيرانتفاعي Berne Declration و Nadine Walicki از سازمان IDMC - است که در آوریل ٢٠١٧ منتشر شده:

🔻در این یادداشت می خوانیم که چگونه دولت #اردوغان برای اجرای این سد، حتی قوانین کشور را تغییر داد تا نیازی به اخذ مجوز ارزیابی محیط زیستی برای ساخت #ایلیسو وجود نداشته باشد!

1⃣ سد ايليسو بر رودخانه #دجله در جنوب غربي تركيه، اینک بزرگترين پروژه سد سازي (در حال ساخت) در اروپاست كه براي نخستين بار در سالهاي ١٩٥٠ مطرح شد و سرانجام در اوايل سال ٢٠١٧ پروسه كسب و تخصيص زمين تقريباً كامل و ٨٠٪‏ از اين سد ساخته شده که در اثر آن تاکنون خانواده های پرشماری خانه و کاشانه خود را از دست داده و آواره شده اند.

2⃣ اين سد يكي از مناقشه برانگيزترين پروژه هاي دنياست و شمار كساني كه با عواقب آن روبرو هستند، در حدود ٧٨ هزارنفر تخمين زده مي شود. ديگر نتايج اين پروژه تخريب ميراث فرهنگي باستاني- مانند غرق شدن ٨١ مكان تاريخي در #حسن_كيف - و اكوسيستم منحصر به فرد اين منطقه - از جمله تالابهاي عراق است. ساختن اين سد همچنين از نظر سياسي بسيار حساس است. شرايط اين محدوده ناپايدار است و بيش از همه اقليت كردنشينان را تحت تأثير قرار مي دهد و خطر درگيري هاي مسلحانه را بيشتر مي كند.

3⃣ دسترسي به اين منطقه بسيار محدود است و به همان نسبت داده هاي موجود در ارتباط با مردم جابجا شده. كمكهاي بين المللي هم براي پيشبرد اين پروژه در طول سالها با نوسان فراوان روبرو بوده. كشورهاي آلمان، اتريش و سويس كه در سال ٢٠٠٧ با اين پروژه همراه بودند، بدليل فشار افکار عمومي و نيز ارزيابي هايي كه نشان از تناقض اين پروژه با استانداردهاي موجود بود، از ادامه همكاري خودداري كردند. دولت تركيه از آن پس با كمك بانكهاي ملي و خصوصي به ساخت پروژه ادامه مي دهد.

4⃣ شواهد موجود گواه آن است كه پروسه جابجایی مردم در بالادست ایلی سو، كاملا با موازين بين المللي همخوان نیست. زمينها از جانب دولت مصادره شده اند بدون آنكه با مردم بومي در اين مورد مشاوره اي انجام شده و به آنها آگاهيهاي لازم عرضه شده باشد؛ حتي بدون يافتن مكانهاي جديد براي اسكان دوباره مردم. بسياري از مردم متأثر از اين پروژه با آن مخالفند و به اعتراضات محلي در اين زمينه ملحق شده اند. تركيه هنوز در موقعيتي است كه مي تواند عواقب ضرربخش جابجايي مردم را در نتيجه ساخت ايليسو تغيير دهد و از تأثيرات منفي آن در آينده نيز جلوگيري كند. درسهايي كه از اين راه آموخته مي شوند، مي توانند براي ديگر كشورها با پروژه هاي مشابه سرمشق باشند.

5⃣ پس از عقب نشيني كشورهاي اروپايي و اعلام تقبل هزينه اين پروژه از جانب دولت تركيه، كارهاي ساخت در سال ٢٠١١ آغاز شد، اما چندين بار به تعويق افتاد؛ از جمله به دليل اعتصاب كارگران، تهديدات از جانب حزب كارگران كردستان PKK و حكم تعليق دادگاهي در آنكارا بدليل كمبود ارزيابي مناسب در زمينه عواقب اين پروژه براي محيط زيست. دولت تركيه در مقابل اين رأي دادگاه با تغيير قانون واكنش نشان داد تا بتواند بدون ارزيابي محيط زيستي لازم به ساخت سد ادامه دهد. و مردمان روستايي منطقه نيز همچنان به تظاهرات در برابر اين سد ادامه مي دهند. به رغم لكنتهاي موجود، كارهاي عمراني اين سد در اوايل ٢٠١٧ به پايان رسيده و كارهاي مهندسي الكترومكانيكي آن ادامه دارد. تاريخ تكميل سد تاكنون چندين بار تغيير كرده و آبگيري مخزن احتمالا تا پيش از سال ٢٠١٩ انجام نخواهد شد؛ مخزنی که بی شباهت به یک بمب ساعتی نیست! آیا نباید اینک برای #نجات_میانرودان، #خوزستان، #زاگرس و باختر وطن متحد شویم؟

🔶 برای کسب اطلاعات بیشتر و مشاهده وضعیت پیشین و کنونی سد ایلی سو، به صفحه اینستاگرامم در نشانی زیر مراجعه فرمایید:
👇
https://instagram.com/p/BXdxGVaBfbQ/

◀️ مرجع:
http://internal-displacement.org/library/publications/2017/idmc-case-study-series-dam-displacement

*⃣*⃣*⃣

.

دیکتاتور #سد_ساز حتی از سربازانش نیز می ترسد / خلع سلاح سربازان در هنگام سان دیدن از نظامیان

#ایلیسو
#پویش_نجات_میانرودان

@sedayepayeab1

☑️جنایت زیست محیطی ترکیه.

🔵🔵🔵 آن هشت سال منحوس تمام شد، اما سایه‌ی مرگ و خون و خاک از خوزستان عزیزمان کم نشد. ما جنگ را خوب درک نکردیم، ما نخل‌های سوخته، آوارگی، فقر، گازِ خردل و مین‌های به‌جا مانده را ندیدیم. ما به روی مادران و پدران خسته از انتظار چشم بستیم و آینده‌ی خاکی فرزندانشان را خاکی‌تر کردیم. ما گمان بردیم که جنگ تمام شد! اما جنگِ خاک، نفس، تشنگی، همچنان ادامه دارد. معادله‌ی عجیبی‌ست، به جای کم شدن درد‌ها و رنج‌ها و به جای سبز شدن نخل‌های زیبا، هم‌چنان طوفانِ دردها ادامه ‌دار و بی‌توقف، تاب‌شان را بریده و نفس‌هایشان را بشماره انداخته است.

و این‌بار جنایت و بمب مهلک دیگری در انتظارشان کمین گرفته است. #سد_ایلیسو، تیر خلاصی‌ست بر پیکرِ کم جانِ هور، خوزستان، زاگرس و در نهایت کل سرزمین مادری‌مان.
بیایید در کنار هم، بیاد نفس‌های سنگینِ مردمانمان و بیاد همه‌ی هموطنانِ عزیزی که در آتش جهل دیگران سوختند و دَم نزدند، این‌بار یک‌صدا برای نفس‌هایشان برای نفس‌هایمان به جنایت #ایلیسو نه بگوییم.

❗️#سد_ایلیسو، یکی از سدهای بزرگِ در حال احداث در ترکیه است که ساخت آن از سال 2006 شروع شد و در سال 2019 به پایان خواهد رسید. این سد در جنوب شرق ترکیه و بر روی، رود دجله احداث می‌شود. رود دجله به سمت عراق سرازیر شده و از آنجا به هورالعظیم می‌رسد. احداث این سد، از ورود 56 درصد منابع آب دجله به خاک عراق جلوگیری می‌کند که در نتیجه آن فاجعه‌ی زیست محیطی عظیمی هورالعظیم و ایران را در بر خواهد گرفت.


✅با امضای نامه‌ی زیر که به دبیر کل سازمان ملل متحد نوشته شده، اعتراض خود را به جنایت‌ زیست محیطی #سد_ایلیسو نشان دهیم.‌

جناب آقای آنتونیو گوتیرس، دبیر کل محترم سازمان ملل متحد

با سلام احتراما به استحضار میرساند جمهوری ترکیه در دو دهه گذشته سدهای زیادی در حوضه آناتولی جنوبی و سرچشمه های دجله و فرات ساخته است که گنجایش تنها یکی از این سازه های غول آسا یعنی سد آتاترک روی فرات که در 1992 آبگیری شد به 48 میلیارد مترمکعب می رسد. همچنین ساخت سد 10.4 میلیارد مترمکعبی ایلیسو روی سرشاخه های دجله از دسامبر 2014 در دست نجام است.
ساخت این سدها، نظام آبشناختی دو رودخانه بزرگ دجله و فرات را به شدت متاثر و مختل کرده و می کند و به متروکه شدن چندین میلیون هکتار از اراضی کشاورزی در کشورهای سوریه و عراق انجامیده و بحرانی جدی در پایاب آنها یعنی هورالعظیم بوجود آورده است؛ بحرانی که سبب شده تا تالاب راهبردی هورالعظیم به بزرگترین کانون بحرانی ریزگرد در منطقه بدل شود.
جوامع بومی و مردم سوریه، عراق و ایران؛ یعنی: خاستگاه کهن ترین تمدنهای جهان چون ایرانی، سوری و بین النهرین، به شدت از اثرات ویرانگر این سدها آسیب دیده و می بینند.
ادامه روند ویرانگر سدسازی دولت ترکیه و مهار آب این دو رودخانه، گذشته از نابودی کشاورزی و تشنگی روستاها و شهرها در میان رودان، طغیان پدیده گرد و غبار در باختر ایران را هم پدید آورده و پیوسته تشدید می کند؛ فرآیند ویرانگری که نه تنها سلامت که فعالیتهای تولیدی و روزمره مردم را تهدید کرده و آبادبوم های انسانی را به سمت متروکه شدن سوق می دهد.
پیامدهای ویرانگر سدسازی در ترکیه نه تنها به فجایع انسانی ناشی از جنگ تحمیلی در سوریه و عراق دامن زده و حقوق بشر را تهدید میکند، که همچنین با مفاد کنوانسیون مقابله با بیابانزایی، و بیانیه حقوق جوامع بومی سازمان ملل آشکارا مغایرت تام دارد.
چنین است که ما امضاکنندگان زیر از سازمان ملل متحد و یونسکو درخواست رسیدگی به وضعیت نگران کننده حقابه جوامع بومی مولد در حوضه آبخیز دجله و فرات را داریم و خواهان احیای دوباره میان رودان از طریق گشودن دریچه های سدهای آناتولی جنوبی (بویژه سد آتاترک) و جلوگیری از ساخت و آبگیری سدهای در دست ساخت (بویژه سد ایلیسو) هستیم.

@sedayepayeab1


🔹 این مطلب برای اولین بار در ساحت زیست ، توسط خانم #ربابه_ساریجالو ، کارشناس ارشد محیط‌زیست منتشر گردید.

🔹 لطفا شما هم با کلیک روی لینک و امضای این پتیشن به پویش میانرودان بپیوندید ⬇️⬇️

http://www.change.org/p/mr-ant%C3%B3nio-guterres-secretary-general-of-the-united-nations-safeguarding-hoor-al-azim-lagoon

🔴 جنایت زیست محیطی ترکیه.

✍#ربابه_ساریجالو ، کارشناس ارشد محیط‌زیست:

◀️ آن هشت سال منحوس تمام شد، اما سایه‌ی مرگ و خون و خاک از خوزستان عزیزمان کم نشد. ما جنگ را خوب درک نکردیم، ما نخل‌های سوخته، آوارگی، فقر، گازِ خردل و مین‌های به‌جا مانده را ندیدیم. ما به روی مادران و پدران خسته از انتظار چشم بستیم و آینده‌ی خاکی فرزندانشان را خاکی‌تر کردیم. ما گمان بردیم که جنگ تمام شد! اما جنگِ خاک، نفس، تشنگی، همچنان ادامه دارد. معادله‌ی عجیبی‌ست، به جای کم شدن درد‌ها و رنج‌ها و به جای سبز شدن نخل‌های زیبا، هم‌چنان طوفانِ دردها ادامه ‌دار و بی‌توقف، تاب‌شان را بریده و نفس‌هایشان را بشماره انداخته است.
و این‌بار جنایت و بمب مهلک دیگری در انتظارشان کمین گرفته است. #سد_ایلیسو، تیر خلاصی‌ست بر پیکرِ کم جانِ هور، خوزستان، زاگرس و در نهایت کل سرزمین مادری‌مان.
بیایید در کنار هم، بیاد نفس‌های سنگینِ مردمانمان و بیاد همه‌ی هموطنانِ عزیزی که در آتش جهل دیگران سوختند و دَم نزدند، این‌بار یک‌صدا برای نفس‌هایشان برای نفس‌هایمان به جنایت #ایلیسو نه بگوییم.

❗️#سد_ایلیسو، یکی از سدهای بزرگِ در حال احداث در ترکیه است که ساخت آن از سال 2006 شروع شد و در سال 2019 به پایان خواهد رسید. این سد در جنوب شرق ترکیه و بر روی، رود دجله احداث می‌شود. رود دجله به سمت عراق سرازیر شده و از آنجا به هورالعظیم می‌رسد. احداث این سد، از ورود 56 درصد منابع آب دجله به خاک عراق جلوگیری می‌کند که در نتیجه آن فاجعه‌ی زیست محیطی عظیمی هورالعظیم و ایران را در بر خواهد گرفت.

✅با امضای نامه‌ی زیر که به دبیر کل سازمان ملل متحد نوشته شده، اعتراض خود را به جنایت‌ زیست محیطی #سد_ایلیسو نشان دهیم.‌


http://www.change.org/p/mr-ant%C3%B3nio-guterres-secretary-general-of-the-united-nations-safeguarding-hoor-al-azim-lagoon