مجله تلگرامی صدای پای آب

✳️ ذهن آلوده و دنیای پلید قدیمی

🔵🔵🔵 نگاهی به اعتراضات کشاورزان در اصفهان

✒️ یوسف فرهادی بابادی

@sedayepayeab1

🔴 «اعتراض حق هر کسی است که گمان می کند حقی از او ضایع شده است» این اولین اصلی است که در طول سالیان گذشته اول بار «نادیده گرفته شد»، دوم بار «انکار شد» و در مرحله بعدی از سوی مسئولین و کسانی که باید خود پاسخگو باشند «به کار گرفته شد تا به جای آنکه پاسخگو باشند در نقش معترض فرو بروند». این خلاصه پیشرفت مدنی ما در طول سالیان گذشته است؛ همینقدر بی معنا، تهی و مبتذل.

🔴 این فرایند چیزی نیست جز آلوده سازی و دست کاری واقعیت به این هدف که شاید حقیقت به شکل دیگری به نمایش درآید.

@sedayepayeab1

✳️ هر کسی که این نمایش بی مایه و توجیه گرانه را دیده است از خود این سوال را پرسیده که تا کجا می تواند اینچنین رفتاری ادامه پیدا کند؟ تا کی می توان با پرسیدن پرسش های مردم پاسخ دادن به معادله را به تعویق انداخت؟ برخی خوش بینانه پیش بینی کردند که چندان دوام نمی آورد و برخی بدبینانه گفتند تا وقتی قدرت باشد، تا وقتی زور باشد، هر چیزی ممکن است. به این ترتیب ما به شکلی جبری در فضایی زندگی می کنیم که نباید طول می کشید اما استمرار یافته است.
اما منطق تداوم جبری این وضعیت چیست؟ چه نسبتی با اعتراضات کشاورزی اصفهان دارد و چه ارتباطی با فرصت طلبی های سیاسی اجتماعی که اتفاق می افتد دارد؟ پاسخ اگر چه چندان شفاف نیست ولی تلاش برای شفاف کردن آن هم چندان بی ثمر نخواهد بود به همین دلیل به صورت خلاصه به این اشاره خواهیم کرد که منطق، مفروضات و نتایج احتمالی اعتراضات کشاورزان اصفهانی چیست و چه دست آوردهایی دارد؟

🔴 در کشوری که همه چیز؛ از اصلاحات، تا فسادهای مالی، از اصول گرایی تا وصول گرایی، از تناقض های ساختاری برای موجودیت پیدا کردن بهره می برد، خودجوش بودن یک سلسله اعتراضات آن هم از جنس کشاورزی نوعی شوخی بی معناست. از همین رو باید پرسید «خودجوش بودن» به چه معناست؟ یا این که حرکتی «بر مبنای» خرد جمعی جامعه طغیان کرده است و یا اینکه «در برابر» خرد جمعی یک جامعه حرکتی به وجود آمد. بنابراین کنش مذکور یا شکلی از خود انگیختگی آگاهانه است یا برعکس، نوعی رمز و راز انعکاسی، ارتجالی و ارتجاعی در آن نهفته است.

@sedayepayeab1

🔴 در حرکت کشاورزان اصفهانی، پروبلماتیک شدن ( مسئله مند شدن ) لوله انتقال آب به یزد عمق #آگاهی_مخدوش کشاورزان را نشان می دهد گویی مسئله آب اصفهان انتقال آب به یزد است. لذا در خوش بینانه ترین حالت این کشاورز از مبدا آبی زاینده رود و خشکی و کم آبی سرچشمه ها بی اطلاع است؛ از میزان چاه های مجاز و غیر مجاز حفر شده در اصفهان که زاینده رود را ربوده بی اطلاع است؛ از دلایل و مبانی مهندسی تفکر سازه محور بی اطلاع است و در نهایت فقط به شکل سازماندهی شده و با ذهنیتی آلوده شده و دستکاری شده توسط عناصر میدانی مافیای آب به صحنه «فراخوانده» شده است.

✅ اما طغیان کشاورز در برابر بحران بی آبی، در نبود طغیان واقعی زاینده رود در واقع طغیان در برابر تصویر دورغین پرداخته شده از خود او در طول سالیان گذشته است.
تصویری که او را ایثارگر، مولد، زحمت کش و ... نمایش داده است. نه این که کشاورز ایرانی و یا اصفهانی نمی تواند چنین صفاتی داشته باشد، نه، نهاد کشاورزان، و در این مقام، سازمان انسانی و حقوقی آن در اصفهان چنین تصویر دروغی را پرداخته است تا از ذهن آلوده شده کشاورز سواری بگیرد.

@sedayepayeab1

🔴 پیچیدگی ماجرای دستکاری و مغز شویی مذکور این است که آنها ( نهاد کشاورزی)، کشاورزان بی گناه را به میدان می کشانند برای اینکه تصویر ایده ال از کشاورز را اتفاقا در عین حال که نفی می کنند قدرت ببخشند. لذا می بینیم «کشاورزی که هیچ ندارد برای ادامه نداشتن می جنگد». این است که وقیحانه کشاورزان اصفهانی را سپر بلای خود می کنند؛ این است دنیای زشت کهنه ما.
🔴 چاره چیست، پیشرفت مدنی ما همینقدر است. به جای آنکه نهادهای کشاورزان، مدافع محیط زیست باشد، سهم خواه محیط زیستند، به جای آنکه جامعه کشاورزی برای حفاظت از خاک و آب وطن بسیج شوند برای مطامع سیاسی و اقتصادی مافیا وارد میدان می شوند و جالب است که در این اثنا تنش هایی که مشروعیت دولت را از بین ببرد نه تنها مهم نیستند، شاید برخی را نیز راضی کند. کافی است بگوییم حساب دولت از نظام جداست، کافی است در شعارها هم یکی به نعل بزنند و چندتا به میخ.
سوال این است، این منطق تا کجای می تواند ادامه پیدا کند؟ پاسخ این است قرار نیست ادامه پیدا کند، همیشه همین بوده است همین قدر مبتذل، بی معنا و تهی.
@sedayepayeab1