قسم به شاعر شعری که خالق رؤیاست
قسم به قبله ی رویی که پاک و بی همتاست
قسم به روح لطیف ام که زیر پا له شد
قسم به گونه و چشم ام که ساحل و دریاست
قسم به حضرت سعدی که ناخدای من است
گلایه کردنم از رنج عشق نازیباست
درون من ، من دیوانه ی خیالاتی
جنون عشق هزاران برابر شیداست
هنوز مانده به یادم لطافت دستت
فروغ چشم سیاهت هنوز پا برجاست
مرا به خلسه ی آغوش بی هوس بسپار
نگو که خواهش لبهای سرکش ات بی جاست
#محمدمهدی_سلیمان
#شعروغزل_ناب🦋
