تا آن هنگام که ستارگان می درخشند،
جای نومیدی نیست.
تا آن هنگام که شبها بر برگ ها شبنم می نشانند
و آفتاب
چهره صبح را زرّین می کند
جای نومیدی نیست.
هرچند که سیل اشک بر گونه ها روان شود.
وقتی تو آه می کشی،
بادها آه می کشند
و زمستانْ غصه های خود را چون برف
بر گور برگ های پاییزی فرو می بارد.
امّا زمین بار دیگر زنده می شود
و سرنوشتِ تو از کائنات جدا نیست.
پس همچنان در سیر و سفر باش
و اگر چندان شاد و سرخوش نیستی
نومید و دل شکسته نیز مباش.
@Sazochakameoketab 🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂🌿🍂#امیلی_برونته