‌ اسلام ھر عمل اجتماعی را که نافع و سودمند باشد، برترین عبادت‌ھا قرار داده! البته مادامی که ھدف فاعل و انجام دھندۀ آن، خیر و صلاح بوده، و به امید مدح و ثنا و کسب شھرت نزد مردم نبوده باشد. ھر عملی که بنده با آن دستی بر اشک ھای محزون و غم دیده‌ای بکشد، یا با آن سختی رنج دیده‌ای را تخفیف دهد، زخم ھای انسان مصیبت دیده را پانسمان و او را از فشار و تنگی نجات دھد، سرگردان و گمشده‌ای را ھدایت و نادانی را تعلیم دھد، غریبه‌ای را پناه و شری را از مخلوق خدا دور سازد، موانعی را از سر راه کاسته و نفعی به کسی برساند و... تمام این‌ھا در صورتیکه در آن، نیت سالمی نھفته باشد، عبادت و قرب الھی محسوب میشوند. از این نوع اعمال زیاد اند، که اسلام آنھا را از عبادت ھای خداوند و شعبه ھای ایمان و موجبات پاداش نزد خداوند متعال به حساب آورده است. 🌊⎾✐ @Saqeb_0⏌