📸 #جنون_سلفی @SOCIAL_SCIENCE✍🏾 فرهاد قنبری
بر اساس آمار چندین نفر سالانه در راه سلفی گرفتن جان خود را از دست می دهند، سلفی گرفتن جزئی از زندگی افراد شده است. امروزه بخش مهمی از اهداف سفر، ورزش، رفتن به تئاتر و سینما و کوه و... گرفتن سلفی است.
سلفی با نمایش درآمیخته شده است.
نمایش من خوب، من ورزشکار، من پولدار، من نوع دوست، من مومن و...
سوژه ها در سلفی با زبان عکس خود را عرضه می کنند.
این تصویر
#بهنوش_بختیاری مشمئز کننده تر از آن است که در موردش سخن گفت، حتی مشمئز کننده تر از سلفی
#عباس_جدیدی با جسد. در اینجا کودک در روی تخت بیمارستان با چشمانی باز به این نمایش گنگ می نگرد، او با چشمانی خسته و امیدوار برای زندگی می جنگد و چه فرصتی بهتر از این تا شوآف انسان مهربان و دلسوز به صحنه آورده شده تا با هزاران لایک و کامنت (آخی حیوونی و تو هم چقد خوشگل افتادی و....) به تثبیت برسد.
ای کاش
بهنوش بختیاری هم منتظر می ماند تا چهره معروفی از دنیا برود تا با جسد او سلفی بگیرد.
این تصویر و این نمایش وقاحت شاید هیچگاه از ذهن این کودک محو نشود.
نمایشی که در آن تمام درد و رنجش در حد یک ابزار برای دیگری تقلیل یافته است، ابزاری که از طریق آن
بختیاری نشانه مهربان و نوع دوست بودن را (در کنار بانمک، خوشگل و باحال بودن) به کارنامه جذاب خود اضافه کند.
البته ایراد اصلی از عباس جدیدی و
بهنوش بختیاری نیست، ایراد از
#جامعه و
#رسانه ای است که چنین افرادی را در جایگاه سیاست گذار یا هنرمند می نشاند.
جایگاهی که پس از گذشت مدتی خودشان هم باورشان می شود، سیاست مدار و هنرمند هستند.
چنین رفتارهایی هم به نام هنرمند و سیاست مدار صورت می گیرد.
@kharmagaas👥علوم اجتماعی، مسائل روز
👥t.me/joinchat/B8dgVjzw2lSWh3ZSpj1VhQ