شاعران لُر sherlori@

Hppiest Days of Our Lives
بیتری روزیا عمرمو

#شعرنولری #شعرلری #شعر_لری #شعرنو
#پینک_فلوید #pinkfloyd

Another brick in the Wall - Part 3.
چنکی دییر سی مین دیفال - کت3.

#شعرنولری #شعرلری #شعر_لری #شعرنو
#پینک_فلوید #pinkfloyd

Another brick in the Wall - Part 2.
چنکی دییر سی مین دیفال - کت 2.

#شعرنولری #شعرلری #شعر_لری #شعرنو
#پینک_فلوید #pinkfloyd

Another brick in the Wall - Part 1.
چنکی دییر سی مین دیفال - کت 1.

#شعرنولری #شعرلری #شعر_لری #شعرنو
#پینک_فلوید #pinkfloyd

دیوار
دیوار اختراع جالبی است. شاید از اختراع چرخ و اینترنت و متاورس و ... مهم‌تر باشد. دیوار را شاید بتوان در حد آتش دانست و این دو چقدر به هم شبیه‌اند.
به نظرم آن‌قدر دیوار و آتش مهم هستند که شاید اشتباه نباشد، اگر بشر را موجود دیوارساز یا آتش‌افروز بنامیم. از گذشته‌های دور تا کنون، آنچه را به‌عنوان تمدن‌های بشری می‌شناسیم، بر پایۀ بقایای دیوارها و گاهی نیز آتشگاه است. در واقع انسان متمدن، و تمدن‌های بزرگ آنهایی هستند که دیوارهای بیشتر، بلندتر، عظیم‌تر و قطورتری ساخته و آتش‌های بیشتر، بلندتر، پرلهیب‌تر و حجیم‌تری سوزانده‌اند.
هر دوی اینها به در میان جوامع مختلف بشری، به‌ویژه جوامع ابتدایی‌تر، به مقامات بالا و حتی تقدس رسیده‌اند. واقعاً اما چرا؟
جواب ساده است. برعکس بیشتر اختراعات انقلابی بشر – که محرک ساختشان امید در قالب حرص و زیاده‌خواهی بوده – اختراع دیوار و آتش ریشه در بیم‌های آدمی دارد؛ و بیمی به نام ترس از هلاک شدن.
یکی تن را گرم می‌کند و دیگری تن را از سرما به‌دور نگه می‌دارد. این یکی حیوانات درنده را دور نگه می‌دارد، آن‌یکی جلوی حوادث طبیعی، دشمن و حیوانات درنده را می‌گیرد.
پیوند این دو نتیجه آشنایی دارد به نام دیوار آتش؛ چون درباره آتش بسیار گفته‌اند؛ او را همین‌جا رها می‌کنیم تا بسوزد.
دیوار اما از این‌سویش که بنگری بشر ترس‌هایش را پشت آن پنهان و محبوس می‌کند و از آن‌سویش که بنگری بشر خود را آن پشت از ترس‌هایش پنهان و محفوظ می‌کند.
سه‌گانه «Another Brick in the Wall» از آلبوم#دیوار اثر گروه #پینک_فلوید شاید اشاره‌ای است به موضوع ترس که منجر به ساخت دیوار می‌شود. ترسی که محصول ایثار بی‌دریغ خشونت در جوامع انسانی (در ویدئوهای زیر، جامعه آن زمان بریتانیا) است. این ترس همان شاه‌کلید موفقیت و ماندگاری سیستم سرمایه‌داری است. البته دندانه‌های این کلید را باید در جای خودش شمرد.
در بخش یک این سه‌گانه، شاهد خشونت از نوع نادیده‌گرفته‌شدن و به حاشیه رانده شدن؛ بخش‌هایی از جامعه توسط بخش‌های متنعم‌تر آن، هستیم.
در پیشوَست بخش دوم آن با نام « The Happiest Days Of Our Lives»؛ خشونت از نوع کلامی و بعضاً فیزیکی علیه افراد متفاوت و خارج از روال روزمره جامعه را می‌بینیم. این خشونت از طرف گروه صاحب قدرت و یکسان‌ساز بر دگراندیشان اعمال می‌شود.
در بخش دوم این سه‌گانه؛ شاهد خشونت کاملاً عریان و خیابانی گروه‌های مطرود و فاقد قدرت اقتصادی و سیاسی، بر علیه آنچه به ظن ایشان؛ ساختار حکومت است، هستیم. البته با خشونت نمی‌توان خشونت را پاک کرد.
در بخش سوم؛ شاهد در خود فرورفتن گروه‌های مطرود در اثر ناتوانی در به‌دست‌آوردن خواسته‌ها و آرمان‌هایش هستیم که ماحصل آن خشونتی از نوع بی‌اعتنایی به خواست و نیاز دیگران است.
حاصل این چرخه خشونت به‌وجودآمدن افرادیست که هرکدام از آنها، خود یک قطعه از دستگاه تولید خشونت و یکی از مجریان خشونت در جامعه هستند. این افراد به ساخته‌شدن دیوارهای بلندتر برای محفوظ ماندن از آشنایان دیروز و غربیه‌های نامعتمد امروز کمک می‌کنند.
شما را دعوت می‌کنم تا با هم به تماشای این سه‌گانه بنشینیم.

https://www.instagram.com/p/Cg-sB4wqZDg/?next=%2F
https://t.me/+REXhPl5eZaKR4v_g
#pink_floyd #پینک_فلوید