🔹 به سودای " تربیت گلخانه ای" پایان دهید!
💥اپیزود یکم: حمید نیکزاد مشاور وزیر آموزش و پرورش از طرحی خبر داده که بر اساس آن معلمان مدارس در حوزه های علمیه حاضر می شوند تا با " روش های تدریس و شیوه های تربیتی" حوزه آشنا شوند.
💥اپیزود دوم: داود الموسوی مدیر کل دبیرخانه گزینش وزارت اموزش و پرورش گفته که در راستای هدف " گزینش اصلح" نومعلمان، اسامی پذیرفته شدگان با تاخیری سه ماهه اعلام می شود تا بعد از بررسی های تفصیلی این دانشجویان از بهمن ماه وارد دانشگاه فرهنگیان شوند.
از فجر انقلاب اسلامی، پرورش انسان هایی در تراز انقلاب در دستور کار قرار گرفت و سعی شد مدارس و دانشگاه ها بر اساس چنین هدفی باز تعریف شوند. در پروژهی انقلاب فرهنگی نیز سعی شد تا با پیراستن دانشگاه از مخالفین فکری نظام سیاسی نوپدید گام بلندی در این راستا برداشته شود ولی خالی بودن دست حوزه های علمیه از برنامه ای عملی برای تاسیس دانشگاه اسلامی در نهایت به تدریس درس "معارف اسلامی" توسط حوزویان در این محیط علمی فرو کاسته شد.
این ایده اما هرگز کنار گذاشته نشد و سودای" تربیت گلخانه ای" اکنون در حاکمیت یکدست کنونی می رود تا به مراحل عملی تری نزدیک شود. توهمی که به نظر می رسد قرار است با چشم پوشیدن از " تربیت واقعی" صرفا فهرست ناکامی های جمهوری اسلامی در حوزه تعلیم و تربیت را طولانی تر نماید. اما به راستی این دو رویکرد چه تفاوت هایی دارند؟
✅ تربیت گلخانه ای درکی مکانیکی از انسان دارد حال آن که تربیت واقعی بر فهمی هرمنوتیکی از دانش آموز بنا می شود. اولی دانش آموز را خالی الذهن می داند و دومی وی را واجد باورهای پیشینی می انگارد.
✅ تربیت گلخانه ای آموزش را در واژه ها خلاصه می کند و یادگیری را به محفوظات فرو می کاهد در حالی که تربیت واقعی چند ساحتی است و به دنبال خلق موقعیت های یادگیری در عرصه واقعیت است.
✅ تربیت گلخانه ای درکی ابتدایی از جهان امروز دارد و می کوشد با ایجاد محدودیت های ارتباطی نسلی پاک و تابع تربیت کند حال آن که تربیت واقعی به دنبال آموزش انتقادی به نسل های آینده برای مواجهه با اقتضائات جهان امروز است.
✅ تربیت گلخانه ای انسان را ابژه آموزه های ایدئولوژیک قلمداد کرده و از او اطاعت پذیری می خواهد در حالی که تربیت واقعی دانش آموز را سوژه ای آگاه، فعال و انتخاب گر در میدان مواجهه با پدیده های اجتماعی تلقی می کند.
✅ تربیت گلخانه ای می کوشد تا با حصار سازی مانع ورود معلمان دگراندیش به عرصه تعلیم و تربیت و ارتباط با دانش آموزان شود حال آن که تربیت واقعی آشنایی دانش آموزان با اندیشه های متفاوت را لازمه تعلیم و تربیت موثر می داند.
✅ تربیت گلخانه ای با نگاهی توطئه اندیش، عرصه تعلیم و تربیت را رسانه زده تلقی کرده و با گفتاردرمانی و شعارزدگی از ایجاد جامعه ای یکدست حمایت می کند در حالی که تربیت واقعی جامعه را پهنه ای برای پدیدار شدن تفاوت ها و تکثرهای ناگزیر و واجد امکانات نوین برای تعلیم و تربیت می داند.
✅ تربیت گلخانه ای به دنبال پرورش انسان تراز، استاندارد، تابع و مرید با نگاهی بدبینانه به جهان، انسان و تکنولوژی های ارتباطی است. حال آن که تربیت واقعی در پی تربیت چند ساحتی جهت پرورش شهروندانی قانونمند، مسئول، مطالبه گر با توانایی رویارویی منتقدانه با پیچیدگی های جهان امروز می باشد.
✅ تربیت گلخانه ای حافظه محور است و دانش آموز را مخزنی برای انباشت تعالیم غیر مستدل تلقی می کند در حالی که تربیت واقعی مسئله محور است و به دنبال ایجاد توانایی در کنش گران جهت برخورد شجاعانه و راه گشا با مسائل در هم تنیده با زندگی روزمره و اجتماعی می باشد.
✍🏻 #مهران_صولتی#اجتماعی @Roshanfkrane