این تصویر که از سوی
#ناسا «اولین میدان عمیق
جیمز وب» نام گرفته،
برشی بسیار کوچک از پهنه آسمان را نشان میدهد.
به این معنی که اگر بخواهیم مقایسه کنیم، نسبت آن به کل جهان تقریبا به اندازه نسبت یک دانه شن به کل کره زمین است.
روشنفکران
در واقع مشکل عکسبرداری با نور مرئی این است که این طیف نور نمیتواند از موانع جلوی خود عبور کند و جذب کهکشانها یا ستارههای سر راه می شود و در نتیجه به ما نمیرسد.
اما طیف مادون قرمز میتواند از درون این موانع عبور کند و ما میتوانیم اجرام آسمانی زیادی را با این روش ببینیم.
توصیف این پدیده به زبان ساده این است که وقتی نور در مسیر رسیدناش به چشم ما به یک جرم آسمانی بزرگ نظیر یک خوشه کهکشانی برخورد میکند، به دلیل کشش گرانشی این خوشه از مسیر خود منحرف میشود و به عنوان یک عدسی عمل می کند که میتواند نور کهکشانهای دورتر را در پشت سر خود بزرگ کند.
بزرگترین مانع برای دیدن دقیق آنان این بود که معمولا مردمک چشم ما، و حتی لنز تلسکوپهای عظیمی مانند تلسکوپ فضایی هابل، نمیتوانند به پردههای گازی سحابیها نفوذ کنند و ببینند که پشت آنها چیست و چه خبر است. تلسکوپ
#جیمز_وب اما با کمک ابزارهای تصویر برداری مادون قرمزش به راحتی از آن عبور میکند تا نمای داخل سحابی و همچنین ساختار بیرونی آن را با وضوحی فوق العاده به تصویر بکشد.
پیش از این دانشمندان به دلیل گرد و غبار غلیظ دور سحابی نمیتوانستند داخل آن را ببینند، اما
#جیمز_وب برای نخستین بار به درون لایه بیرونی سحابی رسوخ کرده و تصاویری از آن ستارههای در حال زایش را در اختیار ما قرار داده است.
#جالب #نجوم #دانستنی @Roshanfkrane