برای سیلاب سیستان
و بلوچستان
📝حامد حقی
اگر به افسانه ها دلخوش کنیم
و دیدن همای سعادت را به فال نیک بگیریم باید گفت که
ایران سوار بر چرخه توسعه پایدار می شود. همای سعادت آمد
و نخستین هدیه اش به ما باران بود. بارانی که در نخستین روزهای نوروزی اصفهانی ها وآذربایجانی ها را با حیات بخشیدن به زاینده رود
و دریاچه ارومیه شاد کرد. اما سیستان
و بلوچستان را با دشواری ها همراه کرد
و باعث شد این نعمت خدادادی به مصیبتی برای هم ولایتی های رستم
و سهراب بدل شود.
در اسفند ماه 1402 سیل کمک های مردمی گسیل شد
و خیریه ها
و هلال احمر
و ... به جمع آوری مشارکت های مردمی اقدام کردند
و دولت هم اعلام کرد که همه چیز امن
و امان است
و بحران در سطح استانی قابل پاسخگویی است !
اما آنچه همه می دانند این است که سیستان
و بلوچستان نیازی به نان خیراتی
و آب معدنی ندارد، خیریه نمی خواهد، یک عزم جدی می خواهد برای ایجاد زیرساخت های اساسی یک استان پر از منابع خدادادی،تا این استان در مسیر توسعه قرار گیرد
و سیلاب ها به جای تخریب خانه ها
و کشتن حیوانات مزارع، منابع آبی این استان را پرکنند
و استانی که می تواند قطب کشاورزی بین المللی باشد
و گردشگری آن رونق یابد، اینگونه در فقر
و مصیبت باقی نماند.
مردمان سیستان
و بلوچستان در طول تاریخ با کم ترین ها ساخته اند تا هویت
ایران را زنده نگه دارند
و امروز وظیفه ی حاکمیت است تا مردم این دیار را به آنچه سزاوارش می باشد برساند
و این گفتار حداقل هایی است برای خروج از محرومیت :
1-
💠حفاظت از بناهای تاریخی، میراث ملموس
و ناملموس فرهنگی
و حفظ محیط زیست کهن دیار رستم
و سهراب که می تواند در مسیر گردشگری، ثروت آفرین باشد. پارچه های سوزن دوزی سیستان
و بلوچستان سال ها بر تن پادشاهان این سرزمین بوده است
و امروز این میراث هنری باید در راستای صادرات
و تولید ثروت، توسعه یابد. گونه های مهم جانوری
و گیاهی
و جاذبه های طبیعی این استان می تواند گردشگری را رونق بخشد
و این استان محروم را به یک استان ثروتمند تبدیل کند.
2-
💠سیستم آموزش
و پرورش استان سیستان
و بلوچستان باید در جهت نخبه پروری
و کشف استعدادهای تحصیلی استان بکار گرفته شود. کودکان
و نوجوانان سیستان
و بلوچستان نباید در مدارس کپری
و چادری بدون کمترین امکاناتی از تحصیل بازمانند.
3-
💠ایجاد سامانه های آب رسانی بهداشتی برای بسیاری از روستاهای این سرزمین که امروز گرفتار سیلاب است، از ضروری ترین اقدامات دولت باید باشد تا این مردمان از آب هوتک ها استفاده نکنند که باعث بیماری های خطرناک
و مصومیت شده است
و هم محیط های خطرآفرین ایجاد کرده که سالانه باعث سقوط
و غرق شدن بسیاری از کودکان سیستانی
و بلوچ شده است. هوتک ها که سیستم آبخیزداری سنتی استان هستند بایستی از چرخه ی آب آشامیدنی خارج شوند
و مردم دیگر از آنها استفاده نکنند
و فنس کشی شوند تا ایمنی مردمان به ویژه کودکان فراهم شود.
4-
💠مردمان این روستاها نیاز به راه دسترسی
و پل برای عبور
و مرور دارند.بسیاری از روستاها به دلیل نبود راه
و پل از شبکه راه های استان خارج هستند
و مردمان این روستاها به بسیاری از ادارات
و مدارس
و فروشگاه ها دسترسی ندارند
و برای دسترسی به نیازمندی هایشان جانشان در معرض خطر است.جاده های ناتراز شهری هم باعث ایجاد سیلاب ها می شود
و زندگی را برای این مردم سخت تر می کند.همین امروز بیش از هزار روستا راه دسترسی خود را در سیل از دست داده اند
و نیاز به امداد فوری دارند.
5-
💠آبخیزداری پایدار برای جلوگیری از هدررفت منابع آبی که این چنین تبدیل به سیلاب می شوند
و به خلیج فارس
و دریای عمان می روند ، می تواند هم جلوی سیلاب را بگیرد
و خسارات مالی
و جانی به مردمان سیستان
و بلوچستان وارد نکند
و هم می تواند شهرستان هایی مثل دشتیاری را به قطب کشاورزی بدل کند.
6-
💠و در نهایت یک دیپلماسی قدرتمند بین المللی برای گرفتن حقابه های هیرمند از دولت امارات اسلامی طالبان که اگر روزگاری با باران های سیل آسا همراه نبودیم بتوانیم حیات این استان را از آب هیرمند تامین کنیم.
و اگر این حداقلها اجرا شود
و گردشگری رونق یابد
و شغل برای جوانان استان فراهم آید دیگر نه خبری از سوخت بری
و قاچاق بنزین خواهد بود
و نه کسی جذب گروهک های تروریستی
و تجزیه طلب می شود
و دیگر سیلی این استان را مورد هجوم قرار نخواهد داد
و نیازی به نان خیراتی
و پوشاک دسته دوم نخواهد بود.سیلاب های اخیر هشداری است برای حاکمیت که بداند اسفند
و فروردین دیگری در راه است
و اگر امروز اقدام نکنیم سال آینده باز غم واندوه هموطنانمان را باید ببینیم.والسلام
#ماهنامه_شهرسازی_روی_خط_زلزله شماره سوم، فروردین ۱۴۰۳
#موسسه_مقاوم_سازی_و_بهسازی_لرزه_ای_ایران