دیدگاههای متافیزیکی تجربیات نزدیک به مرگ «near death experiences» یا (NDE):این گروه از دانشمندان معتقدند که نظریات و تبیینهای ماده-إِنگارانه نوروفیزیولوژیک، نوروبیولوژیک و مدلهای عصبشناختی که تاکنون برای این پدیدهها ارائه شدهاند《
برانگیختگی یا تحریک الکتریکی لوب گیجگاهی/تمپورال لب و ناحیه «Left temporo-parieto-occipital cortex» مغز، ایسکمی یا خونرسانی ناکافی در لوب-پسسری «occipital lobe» و لوب-آهیانهای «parietal lobe»، کاهش اکسیژن یا هایپوکسیا، ازیاد کربن مونوکسید یا هایپرکربیا، مکانیسم دفاعی روانشناختی، از دست دادن شخصیت یا دیپرسونالیزیشن «depersonalization» در پاسخ به استرس شدید، ترشح هورمون اندورفین «endorphin»، انکفالین «enkephalin» و دی-متیل-تریپتامین یا (DMT) در مغز، تخریب کورتکس بینایی «visual cortex» و....》، نمیتوانند آنها را به طور دقیق، موثر، جامع و کامل توجیه کنند. بزرگترین نقدی که این گروه بر محققین و پژوهشگران قائل به فیزیکالیسم وارد میکنند، این است که:
⬅️ نسبت دادن توهم-خیال-رؤیا «Hallucination/Illusion/dream/
delusion» به این نوع تجربیات صرفاً میتواند منوط به آن دسته از تجربیات و مشاهدات سابژکتیو محض باشد که راجع به امور ماوراءالطبیعهٔ و آن-جهانی یا دیگر-دنیایی (ورود به جهانی دیگر، مشاهدهٔ تونل نور و یک انتهای روشن, فرشتگان و انبیاء، ملاقات با یک عزیز ازدسترفته و.....)
هستند. اما نوعی دیگر از تجربیات (NDE) دربارهٔ اموری هستند که به صورت ابژکتیو یا عینی در این جهان به وقوع پیوستهاند یعنی مشاهدات آبجکتیو این-جهانی هستند. مثلاً گزارش اطلاع از جزئیات حوادث، وقایع، اتفاقات، رُخدادها و رویدادهای اتفاق افتاده در اطراف جسم، دورترازبدن و حتی خارج از محدودهٔ ادراک فیزیکی بدن یا همان مشاهدات-ادراکات خارج ازبدن «OBE observations» صحت-سنجی و راستیآزمایی شده بوسیله تطبیق دادن با اسناد-مدارک-سوابق پزشکی «medical records» یا «medical documents» و فرمهای پُرشده اطلاعات بالینی بیمار تحت مطالعه. به عبارتی داشتن خاطرات واضح، شفاف و دقیق سمعی/بصری از وقایع فیزیکی رُخ داده حین عملیات احیاء در درون و بیرون از اتاق عمل، از مهمترین شواهد عینی فرامغزی بودن این تجربیات اسرارآمیز و تکرارشونده است. گزارشاتی که گاه بلافاصله پسازاحیاء و در اولین ارتباط با کادرپزشکی بیان شده و احتمال ساختگیبودن همهٔ آنها، (با توجه به تنوع تیمهای پزشکی و تکثّر جغرافیایی) بسیار پایین است. مواردی همچون مشاهده، گزارش و توصیف جزئیات عمل جراحی «surgical operation» و (CPR)، وسایل و دستگاههای تخصصی پزشکی مورد استفاده، هویت و شکل ظاهری افراد پرسنل پزشکی، شنیدن مکالمات افراد یا سخنان رد-بدل شده بینشان، مشاهده اتفاقات خارج از بیمارستان و اطراف آن محل در همان لحظه، مشاهده زمان مرگ یکی از اطرافیان در آینده و امثالهم.
⬅️ دکتر جفری لانگ «
Jeffrey Long» (پزشک متخصص)
بر بیش از 4000 نفر در آمریکای شمالی که تجربیات إن-دی-إی را داشتهاند مطالعات عمیقی انجامداده و متوجه شده که 45 % این افراد، کسب ادراک واقعی از رویدادهایی که در اطراف آنها در حال وقوع بوده است را گزارش دادهاند (رفرنس). یا در تحقیق پروفسور بروس گریسون «
Bruce Greyson» (دانشمند علوم اعصابرفتاری و روانپزشکی)
و دکتر ادوارد کِلی (2009) هم به 60 گزارش اطلاع از جزئیات رُخدادهای آبجکتیو خارج از محدوده ادراک فیزیکی بدن اشاره شده (رفرنس)
همچنین دکتر پیم ون لومل «
Pim Van Lommel» (پزشک متخصص قلب)
نیز در سال 2001 تحقیقاتی بر روی بیش از 3000 نفر در اروپا که سابقه تجربیات (NDE) را داشتهاند، انجام داده که در ژورنال پزشکی بسیارمعتبر لنست «Lancet» چاپ شده است (رفرنس). در این مطالعه نیز تعدادی از افراد اتفاقاتی را گزارش کردند که به طورعینی در اطرافشان در حال وقوع بوده است. (مورد مرد 44 ساله و دندان مصنوعی اش ....
) همچنین در آزمایشات معروف《
AWARE》
دکتر سام پرنیا «
Sam Parnia» (پزشک و بیولوژیست سلولی)
و پروفسور پیتر فنویک «
Peter Fenwick» (عَصَبروانپزشک و عصبروانشناس)
از بین 2060 مورد گزارش شده از ایست قلبی، 330 نفر بیمار طی عملیات احیاء به زندگی بازگشتند. تقریباً 40% آنها، یعنی 140 نفر درجاتی از هوشیاری را در زمانی که تلاش برای بازگردان آنها به زندگی در جریان بوده گزارش کردند. 2% افراد نجات یافته آگاهی شنیداری_دیداری «auditory/visual awareness» داشتند ولی فقط با یک نفر از آنها امکان مصاحبه تکمیلی فراهم میشود که توانست افراد، صداها و وقایع اتفاق افتاده بعد از ایست قلبی و حین عملیات احیاء را به درستی و دقت تمام توصیف کرده است و اسناد پزشکی توصیفات او را تایید میکنند. ضمناً مشاهدات سمعی/بصری بیمار تا «سه دقیقه (3min) بعد از ایست قلبی و حین عملیات احیاء» را پوشش میدهد. (رفرنس)ادامه:
👇👇