#حدیث_متنی نهى از منكر
#امام_جواد (عليه السلام)
محمد بن ريان گويد:
مامون هر نيرنگى كه داشت براى دنياطلبى
امام جواد عليه السلام بكار برد ولى نتيجه اى نگرفت. چون درمانده شد و خواست دخترش را براى زفاف نزد حضرت بفرستد، دويست دختر از زيباترين كنيزان را خواست و به هر يك از آنان جامى كه در آن گوهرى بود داد تا وقتی حضرت به كرسى دامادى نشيند به او تقديم كنند اما
امام عليه السلام به آنها توجهى نكرد.
مردى آوازه خوان و تارزن را كه مخارق نام داشت و از ريش بسيار بلندى برخوردار بود طلبيد و از او خواست تا كارى كند كه
امام جواد عليه السلام به امور دنيوى سر گرم شود.
مخارق گفت: اگر آن حضرت مشغول كارى از امور دنيا باشد من او را آن گونه كه بخواهى به سوى دنيا مى كشانم.
سپس در برابر
امام عليه السلام نشست و از خود صداى الاغ در آورد و بعد از آن ساز مى زد و آواز مى خواند و
امام عليه السلام به او توجهى نداشت و به راست و چپ هم نگاه نمى كرد اما وقتى حضرت ديد آن بى حيا ادامه مى دهد سرش را به جانب او بلند كرد و فرياد زد: اتق اللّه يا ذا العثنون (از خدا بترس اى ريش بلند) مخارق از فرياد
امام عليه السلام آنچنان وحشت زده شد كه ساز و ضرب از دستش افتاد و تا آخر عمر دست او بهبوده نيافت.
مامون از حال او پرسيد، جواب داد هنگامى كه آن حضرت بر سرم فرياد كشيد آنچنان وحشت زده شدم كه هيچگاه اين حالت از وجودم بر طرف نمى شود.
📚 اصول كافى ، مولد ابى جعفر محمد ابن على الثانى عليه
👇👇https://telegram.me/joinchat/BqpjKD2PqEpGKIEuAet1RQ
