جشن ولادت تو باردیگر گذشت و ما شرمنده‌ی روی تواییم ای حجت خدا که سالی دیگر و با کمال تأسف قرنی دیگر به غیبتت اضافه شد، اما باز هم خوابِ‌‌ ِ خواب بودیم و نتوانستیم ظهورت را از خدا بگیریم؛ هرچند تو اصلا نبایستی غائب میشدی چراکه غیبت تو یعنی نمرهٔ منفی ما و هیچگاه معلم نمی‌خواهد به دانش آموزانش نمرهٔ منفی و عدم قبولی بدهد اما وقتی دانش آموزان درس نمی‌خوانند، ناچار است آنها را با نمرهٔ منفی تنبیه کند، شاید به خود آیند و نمرهٔ از دست رفته را جبران کنند.... 😭😭😭 آقاجان بیا تا این نسل هم، نسل سوخته و نمرهٔ منفی بگیرت نشود😭😭😭 و شاید جز اشک بر ما دانش نیاموزانت پاسخی نداری بدهی...😭😭😭 شرمنده توایم ای عزیز زهرا