⭕️ زبان بدن آقای رئیس جمهور (روحانی ) در نیویورک
✍ #یحیی_حمدی🔺در
ارتباطات میان فردی و هر نوع کنش متقابلی، زبان بدن نقش اساسی در انتقال پیام دارد. در
ارتباطات بیش از هفتاد درصد پیام بوسیله رفتار غیر کلامی یا زبان بدن منتقل می شود.
این رفتار غیر کلامی در
ارتباطات بین الملل و دیپلماتیک بیشترین اهمیت را دارد و معمولا مشاوران در این مورد به سیاستمداران تذکرات جدی می دهند. در محافل دیپلماتیک و نیز در دیدارهای دوجانبه و چندجانبه میان دیپلماتها و سران کشورها، نوع نشستن، سخن گفتن و رفتار کردن هر طرف، حاکی از نوع موضع آنان در برابر هم و نیز فرستادن پیام به طرف مقابل به صورت غیرمستقیم است.
🔹بدین ترتیب از نوع نگاه مثل لبخند، نیشخند و اخم کردن؛ نشستن؛ دست دادن؛ حرکات دست ها و هر نوع رفتار غیر کلامی می توان نشانه هایی مثل: تبختر، تحقیر؛ اشتیاق؛ کراهت و بی علاقه بودن؛ توهین و… را دریافت کرد.
تصاویر دیدارهای آقای روحانی در سازمان ملل از منظر زبان بدن حاوی چنین پیام هایی است:
۱– دیدار آقای روحانی با بوریس جانسون نخست وزیر انگلیس (تصویر اول):
رئیس جمهور کشورمان در این دیدار به پشتی صندلی تکیه نکرده و دست ها را به میان بدنش جمع کرده و روی هم قرار داده ( نشانه احترام) در مقابل نخست وزیر انگلیس به پشتی صندلی تکیه کرده دستانش را بر روی دسته های صندلی قرار داده و به صورت کاملا باز و راحت نشسته است. نکته عجیب ماجرا اما وقتی است که جانسون درباره گلاسکو (شهر محل تحصیل روحانی) و دعوت به آنجا صحبت می کند ( تصویر دوم) و روحانی به جای پاسخ کلامی به صورت غیر متعارفی قهقهه (پاسخ غیر کلامی) می زند در حالی که «خنده در دنیای سیاست شامل لبخند، نیشخند، زهرخند و تلخند است» نه قهقهه که پیام نامناسبی ( اشتیاق بیش از حد) را نشان می دهد و دیدار به صورت غیر متعارفی دوام پیدا می کند این ماجرا آنجا بیشتر اهمیت پیدا می کند که انگلیس کشور متخاصم ایران است و اندکی پیش از این دیدار همراه با دو کشور دیگر ( فرانسه و آلمان) ایران را متهم به حمله تاسیسات آرامکو کرده است
۲- دیدار آقای روحانی با مکرون رئیس جمهور فرانسه (تصویر سوم):
آقای روحانی موقع دست دادن؛ دستانش بیشتر دراز شده ( اشتیاق ) و لبخند می زند اما طرف مقابل دستانش را نزدیک بدن قرار داده و رو به دوربین اخم کرده است( عدم علاقه)
در زمان نشستن نیز امانوئل مکرون بر خلاف عرف دیپلماتیک پاهایش را روی هم انداخته است و این خود نشانه ای است حاکی از بی احترامی و نگاه از بالای اوست در مقابل آقای روحانی دستانش را میان بدن جمع کرده و روی هم قرار داده و کامل بر صندلی تکیه نکرده ( احترام بیش از حد)
۳- دیدار سه جانبه سران فرانسه، انگلیس و ایران ( تصویر ۴) :
در این دیدار هم آقای روحانی بیش از سخن و کلام رفتار غیر کلامی دارد و زمانی که سران دو کشور مقابل از دیدار او و ترامپ سخن به میان می آورند آقای روحانی بلند می خندد که به نظر می رسد او متوجه کلام نمی شود اما منتظر ترجمه هم نمی ماند و با خنده های بلند که کاملا نامتعارف است پاسخ می دهد در انتها هم مکرون برای خداحافظی با جانسون دست می دهد اما با آقای روحانی نه! و به دست تکان دادن و بای بای گفتن کفایت می کند.
۴- به نظر می رسد حرکات غیر کلامی آقای روحانی و خنده های غیر متعارف ایشان حاکی از عدم تسلط کافی ایشان به زبان انگلیسی است و از سوی دیگر هم نمی خواهد که افکار عمومی آن را متوجه شود (به دلیل تحصیل در انگلیس یک نقطه ضعف به شمار می رود) بنابراین منتظر مترجم نمی شود و به صورت غیر کلامی واکنش نشان می دهد که نمونه آن را سال گذشته در دیدار با مکرون شاهد بودیم که به جای پاسخ احوالپرسی او ، دستان مکرون را به گرمی می فشارد و می خندد.
🔴 همانگونه که ذکر شد در
ارتباطات، بویژه از نوع دیپلماتیک، هر حرکتی معنا دار است و از این حرکات پیام های آشکاری مخابره می شود و اینها مبنای تصمیم گیری و موضع گیری های بعد از آن خواهد شد و نیز نوع پوشش این دیدار در رسانه ها، این پیام ها را تکمیل می کند. بله «خنده در دنیای سیاست شامل لبخند، نیشخند، زهرخند و تلخند است» و نه قهقهه!
در این سفر اگر کلام آقای روحانی (سخنرانی در سازمان ملل) مناسب و دارای قوت بود، حرکات غیر کلامی او در دیدارها دارای ضعف بود.
*پیش از این در سال 93 در «سایت علوم اجتماعی اسلامی ایرانی» زبان بدن در دیپلماسی دولت های ایران ، توسط این قلم تحلیل شده است
#زبان_بدن#جامعه_شناسی_ارتباطات#ارتباطات_میان_فردی📖 جامعه شناسی مردم
https://www.instagram.com/p/B27JtZiBVmi/?igshid=vlgx9xsqfc41