میدونید من در حق کسی بدی ای نکردم، یعنی کاربدی در قبالش نکردم تا اونجایی که میدونم، بیشتر سعی کردم با همه خوب باشم، به همه مهربون کنم، و کنارشون باشم بدون هیچ گونه منتی، معتقدم دنیا با محبته که قشنگ میشه، به ادمایی محبت و اعتماد کردم که خودم باورم نمیشد اونا بخوان اذیتم کنن، کسایی که هر روز بهشون پیام میدادم مثلا کسی که قبل چنل زدم به اینجا باهاش تلفنی حرف میزدم خبرشو میگرفتم الان چنل زده،ولی دیگه هفته ای یبارم بهم پیام نمیدیم، یا کسایی که تمام محبتمو به پاشون ریختم اخر سر گفتن میخواستی نکنی؟ ولی یه روز دیدم اونی که کمترین محبتو بهش کردم، بیشترین محبتو بهم کرده، بیشتر از همشون کنارم بوده، و من حتی نمیتونم قبول کنم، چرا باید اینطوری باشه؟ لیاقت نداشتن؟ بلد نبودن؟ دقیقا چی؟ فقط خواستم بهت بگم به قول اون نفر به هرکسی محبت و اعتماد نکن
